United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Don Antonio zal het spelen voor u, uw vader en voor mij. Het is het schoonste treurspel dat hij nog ooit opgevoerd heeft." Donna Micaela kwam in een kleinen schouwburg, die met rouwdoek bekleed was, zooals de groote theaters altijd geweest waren, wanneer het oude passiespel opgevoerd werd. Voor het tooneel hingen zwarte gordijnen, met zilveren franjes omzoomd.
Maar donna Micaela had spoedig wel iets anders te doen dan te droomen. Den geheelen dag werd ze overstelpt door onaangename wederwaardigheden. Eerst ontving ze een brief van den ouden rooverhoofdman Falco Falcone. Waarde vriendin, donna Micaela, Daar ik gehoord heb, dat ge voornemens zijt een spoorweg aan te leggen op den Etna, wil ik u zeggen, dat dit nooit met mijn toestemming zal geschieden.
Zal je het kind daardoor mogen behouden? Het is niet van jou maar van Ninetta." Piero wendde zich tot donna Micaela. "Bid hem, dat hij mij helpt!" Hij wees op het beeld. Donna Micaela ging dadelijk naar Marcia. Zij was vol vrees en beefde voor hetgeen zij waagde, maar nu was het geen tijd zich te onthouden van inmenging. "Marcia," fluisterde zij, "beken! Beken het als je durft."
Donna Micaela nam zijn hoed en volgde hem naar de galerij, die rondom den tuin liep. Toen ze ver genoeg van de eetzaal verwijderd waren, dat haar vader haar niet kon verstaan, zei ze heftig: "Heb je iets tegen mijn vader?" "Hij is te duur." "Maar je bent immers rijk." "Wie heeft je zoo iets verteld? Zie je dan niet hoe hard ik moet werken?" "Wees dan liever zuinig met iets anders."
En Giannita verhaalde signorina Micaela haar geschiedenis. "Zie nu eens, is dat niet merkwaardig," zei ze ten slotte. "Ik ben in twaalf jaar niet in Catania geweest en nu reisde ik geheel onverwacht hierheen. En ik weet van niets, maar zoodra ik hier mijn voet op straat zet, hoor ik je ongeluk. God heeft mij gezonden, zei ik tot mij zelf.
En de banken waren met zwart doek bekleed. Dadelijk nadat donna Micaela binnengetreden was, vertoonde don Antonio's borstelige wenkbrauw zich voor een kleine opening in de coulisse. "Donna Micaela," riep hij, evenals donna Emilia eenige oogenblikken geleden, "we spelen toch, het is zoo schoon, we hebben geen toeschouwers noodig."
"Gelooft ge dan, dat ik niet tot haar gebeden heb?" Toen steeg een blos naar Gaetano's wangen en hij zei bijna toornig: "Ge wilt toch niet zeggen, dat ge u tevergeefs gewend hebt tot de zwarte Madonna?" "Ik heb de laatste drie weken tevergeefs tot haar gebeden, haar gesmeekt en gebeden." Toen donna Micaela dit zei, kon zij nauwelijks ademhalen.
De eenige, die haar trachtte te verdedigen, was donna Micaela. Nooit zou zij Marcia gevraagd hebben het te bekennen, zei zij tot Piero, indien zij geweten had, hoe hij was. Zij had geloofd dat hij een edele man was.
Niemand trad naar voren om het beeld te verdedigen. Maar de kleine Gandolfo sloop al nader. Pater Gondo hield het beeld dicht bij de vlammen. Onwillekeurig had Gaetano zich gebogen; een fiere glimlach gleed over zijn gelaat. Donna Micaela begreep, dat hij voelde dat Diamante hem nu toebehoorde. Het strenge optreden van den monnik maakte Gaetano tot meester over de zielen.
Ik antwoord: ik kan het licht niet verdragen, daarvoor is mijn smart te groot, mijn smart is drievoudig." "Hoe, zijn er zoo velen van uw geslacht door de witte broeders weggedragen? "Neen, niemand van mijn geslacht is dood, maar ik heb mijn man verloren, mijn man, mijn man!" De oude Assunta behoefde niet meer te zeggen. Donna Micaela barstte in klachten uit.
Woord Van De Dag