Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
HELMER. Daarentegen kan breien nooit anders dan onschoon zijn; kijk maar: die vastgeklemde armen ... de breinaalden die op en neer gaan ... daar is iets Chineesch in die beweging.... Ja, dat was waarlijk uitstekende Champagne die ze daar schonken. MEVR. LINDE. Goeden nacht Nora, en wees niet meer eigenzinnig. HELMER. Goed gezegd, mevrouw Linde! MEVR. LINDE. Goeden nacht, mijnheer Helmer.
Het was uw plicht geweest in nederigheid het kruis te dragen, dat een Hoogere Wil noodig voor u geacht had. Maar in plaats daarvan wierp u in arren moede uw kruis af, verliet den struikelende dien u had moeten steunen, zette uw goeden naam op het spel, en ... had bijna den naam van anderen er ook bij verspeeld. MEVR. ALVING. Van anderen? Van een ander, bedoelt u zeker.
DR. STOCKMANN. Best; maar dan schrijf ik tegen jullie. Ik blijf bij mijn idee; ik zal bewijzen dat ik gelijk heb en jullie ongelijk hebt. En wat zal je dan doen? BURGEM. STOCKMANN. Dan zal ik niet kunnen verhinderen dat je ontslagen wordt. DR. STOCKMANN. Wat...! PETRA. Vader ... ontslagen! MEVR. STOCKMANN. Ontslagen! BURGEM. STOCKMANN. Ontslagen als baddokter.
Katrine! Wat zeg jij daarvan? MEVR. STOCKMANN. Ja, 't is zonde en schande, Thomas.... PETRA. Ik wou dat ik oom maar eens te lijf mocht gaan...! DR. STOCKMANN. 't Is mijn eigen schuld; ik had al lang eens op mijn poot moeten spelen,... mijn tanden laten zien ... van mij afbijten! En mij een vijand van de maatschappij te noemen! Mij! Dat laat ik bij mijn ziel en zaligheid niet op me zitten!
Maar "Nora, Nora" is niet zoo dwaas als jullie denkt.... O, we hebben het heusch niet zóó gehad dat ik veel uitgeven kon. Wij hebben allebei moeten werken! MEVR. LINDE. Jij ook? Je weet wel dat Torwald van het departement weg ging toen wij trouwden? Er was niets geen vooruitzicht op bevordering bij zijn afdeeling en hij moest toch toen meer geld verdienen dan te voren.
Weldon toonen dat de schoener-brik zich op 43° 35' breedte en op 164° 13' lengte bevond, want sedert vier-en-twintig uren was zij nagenoeg stationnair gebleven. Mevr. Weldon had zich over deze kaart heengebogen. Zij zag de bruine tint die de aarde, rechts van den uitgestrekten Oceaan moest voorstellen.
OSWALD. Ja, als mijn vrouw,... als zij wil. DOM. MANDERS. Genadige Hemel...! REGINE. Ik kan het niet helpen, dominee. OSWALD. Of zij blijft hier, als ik blijf. Hier? DOM. MANDERS. Ik sta verstomd over u, mevrouw. MEVR. ALVING. Noch het een noch het ander zal gebeuren; want nu kan ik vrij uit spreken. DOM. MANDERS. Maar dat zal u toch niet doen! Neen, neen, neen!
NORA. Ik?... weet ik daar zoo weinig van?... Nou ... dat beetje handwerken en zoo ... Je bent nog een kind, Nora. Dat moest je niet op zoo'n hoogen toon zeggen. MEVR. LINDE. Zoo? Niet? NORA. Je bent net als de anderen. Je denkt allemaal dat ik niet deug voor iets ernstigs. MEVR. LINDE. Och kom.... NORA. ... dat ik nog niets gedaan heb in deze moeilijke wereld.
De indruk hier gemaakt door het vinden en aanschouwen van het noodlottig slagveld herinnert de schoone beschrijving van het wedervinden van Varus' legerkamp, in den Germanicus van mevr. IVe Zang, vs. 371, bl. 63, rl. 7 v. b. De rust is voor 't gemeen, dat niet dan d' arm kan roeren; Geen vorsten, die 't bevel van rijk of leger voeren.
Intusschen had men de grootste zorg aan de schipbreukelingen van de Waldeck besteed. Mevr. Weldon, bijgestaan door Nan en Dick Sand, had hen wat van dit heerlijk koele water toegediend, dat zij zeker sedert eenige dagen niet genoten hadden, en dit, met eenig voedsel, was voldoende om hen in 't leven terug te roepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek