Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juli 2025


Adèle van Berenvelt zou het aardig rolletje van Lucinde in Molière's klucht vervuld hebben, maar werd nu opgevolgd door de jonge echtgenoote van een oud en schatrijk Oost-Indisch suikercontractant, mevrouw Van Olmen, die in schoonheid de markiezin bijna overtrof.

Of hij al herhaalde, tallooze malen, dat hij niets wist, niets begreep, het briefje liet lezen.... Men hoorde niet, men geloofde hem niet.... Zoo ging de morgen voorbij in doelloos gehol en getwist.... De familie kwam, dames in ruischende zijden japonnen, gerokte getuigen.... Mevrouw verkoos zich niet meer te vertoonen.... Marietje lag huilend van spijt op haar bed, Jan ging telegrafeeren aan menschen buiten de stad, waar zij heen kon gegaan zijn.... Aan Paul dacht niemand, geen oogenblik....

Hij moest even blijven staan; maar toen deed hij de weinige voetstappen naar de deur; hij wist nu wat hij zien zou. Toch moest hij zich vasthouden en de kandelaar was hem bijna uit de hand gevallen. Stijf uitgestrekt in zijn grooten leunstoel lag het lijk van Mevrouw Wenche.

Hij weidde geen enkele gedachte aan zijn oude moeder; hij leefde slechts voor zichzelven, voor zijn genot.... Mevrouw Verstraeten wist slechts te antwoorden dat Paul toch een goed hart had, en dat hij alleen maar een weinig loszinnig was.

Mijnheer Sergius, de dokter heeft u bevolen u kalm en rustig te houden en een zieke mag nooit verzuimen te doen wat zijn geneesheer zegt. Ik wil mij gaarne aan u onderwerpen; mevrouw Cascabel, antwoordde de rus. Maar ééne vraag, of liever één verzoek heb ik nog te doen. Zeg ons wat gij verlangt, mijnheer Sergius. Ik heb u zelfs eene gunst te vragen.... Welke gunst?

Phileas Fogg was dus, op vier en twintig uren na, en règle met zijn programma, vijf en dertig dagen nadat hij Londen had verlaten. De Carnatic moest eerst den anderen morgen ten vijf ure vertrekken; Fogg had dus nog zestien uren voor zich, om zijne zaken te regelen; dat is te zeggen, die, welke mevrouw Aouda aangingen.

De wandeling was echter zoo mooi en Liesje babbelde zoo gezellig, dat Elsje toch erg genoot en in een heel opgewekte stemming weer thuis kwam. "Ga eens even met grootmama en mij mee, Elsje," zei mevrouw d'Ablong na de koffie. "Wij hebben je iets heel gewichtigs te zeggen."

Mevrouw Palmer deed van haar kant, in haar onveranderlijke en welgezinde opgeruimdheid, al wat zij kon, om hen te doen gevoelen, dat zij hier welkom waren.

Nu gevoelde hij zich verlicht, omdat hij uit de nabijheid der Tscherbatzky's en van zijn landbouwzaken verwijderd werd en juist voor een jachtvermaak, dat onder alle verdrietelijkheden hem steeds de beste troost was geweest. Mijnheer en mevrouw Karenin leefden voort in één huis, zagen elkander dagelijks, maar waren elkander geheel vreemd geworden.

O neen, dat niet, heusch niet, maar u ... u is onrechtvaardig tegenover de wereld. Mogelijk: ze doet me ook altijd pijn. Alleen bij u, daar vergeet ik, dat ze bestaat, die wereld daar buiten. Begrijpt u nu, waarom ik u zoo ongaarne bij mevrouw Hoze zag? Het was me of u zich verlaagd had. En om ... om dit vreemde, dat ik in u zag, heb ik ook niet vroeger uw kennismaking gezocht.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek