Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 september 2025


"Ja!" zegt Kartenglimp met een bijzonderen ophaal: "Ja! wat zal ik u antwoorden mevrouw; ik vrees....." "U vreest.... majoor?" "O, niets anders dan 't geen u zooeven bedoelde mevrouw." "Ik?" "'t Geen iedereen vreest. Ik beklaag hem. Jawel, iedereen beklaagt hem. Bon homme! Ze speelde al een rare rol in Den Haag. Naar men zegt, enfin, naar men zegt....!" "U bedoelt? Ik herinner me niet juist...."

"Wat is 'r gebeurd?" , bulderde meneer, hartstochtelijk binnen-vliegend. Mevrouw te op, streek op de drooglatten, hijgend op flauw-vallen toe. Koorts-haastig vertelde Kobus van 't brandje, van den burgemeester, den geneesheer-spuitmeester, de binnenwaarts gegrendelde deur. En zelfs Amélie werd nu ernstig.

"Maar lieve mevrouw", zei Elinor; "waar denkt u aan? 't Is immers alléén Kolonel Brandon's bedoeling om den Heer Ferrars te helpen." "Maar kind, je wilt me toch niet wijsmaken, dat de Kolonel alleen met jou gaat trouwen, om den Heer Ferrars dat buitenkansje van tien guineas te bezorgen?"

Deze ravyn was dan ook altyd een doorn geweest in de oogen van mevrouw Slotering, wat zeer begrypelyk is.

In 't eerst begreep ik dat niet; maar langzamerhand kwam ik tot de overtuiging, dat hetgeen zoo moest zijn, betrekking had op het voorstel, dat mevrouw Milligan had gedaan, om mij bij haar te houden.

Bij die bezoeken werd ik vergezeld door de vriendelijke mevrouw Livet en door een jong joodsch meisje, dat als tolk optrad. In de dorpen en in de steden is het type van de woningen hetzelfde. Het familieleven is geconcentreerd op het binnenplein, waar alle vertrekken op uitkomen.

Zij sprong over de wijnstruiken heen om ons te naderen. Toen zij ten laatste vóór mij stond, had zij geen stem meer; zij stikte bijna, en klemde de handen tegen de borst. "Spreek dan toch!" zeide ik: "Wat is er gebeurd?" Zij slaakte een diepen zucht, liet de handen zinken en was ten slotte in staat dit eene woord uit te brengen: "Mevrouw......" Ik luisterde al niet meer.

Nu het was zoo en ik dankte er God voor, maar vooral ook de goede mevrouw, die ons een onbezorgden ouden dag had verzekerd. Koendert, die altijd vriendelijk was geweest, en 'en goed kameraad, vroeg me, een maand of twee later, of we botje bij botje zouden leggen, maar zie je, daar kon ik zoo dadelijk geen antwoord op geven.

Zij had hare tante van zich afgestooten en schreide bitter, met de handen voor het gezicht geslagen. Met een strenge uitdrukking in hare oogen, bleef mevrouw d'Ablong zwijgend bij haar staan. Er was niets met het meisje te beginnen, zoolang ze zich zoo aanstelde, oordeelde zij, maar dergelijke dwaze buien moesten in het vervolg vermeden worden, dat stond vast. Eindelijk bedaarde het snikken wat.

Eindelijk tegen vier uur in den namiddag wenkten ons op aanmoedigende manier de palmen der oase. Met horten en stooten bereiken we het Contrôlegebouw, waar ons een versterkend collation wachtte, bereid door de goede zorgen van mevrouw Livet.

Woord Van De Dag

weledl

Anderen Op Zoek