Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 september 2025
Ja, ze zijn d'r gisteren geweest; ik heb hun kaartje beneden: meneer en mevrouw Berlage-Hartse. Hè, 't is een kokette, akelige vrouw, die Emilie, ik hou niets van d'r! Och! zeî Jozef verontschuldigend.
"Dat weet ik," zeide Mevrouw Shelby met tranen op de wangen, "en ik kan het niet genezen; maar dat kan Jezus doen. Hij geneest de gebrokenen van hart en verbindt hunne wonden." Een tijdlang heerschte er stilte en schreiden allen met elkander.
En ja, die daar tien jaren later ik was bij mevrouw toen in 't achtste jaar 's avonds berooid met een kind kwam aanzetten was diezelfde juffrouw Emilie. 't Was haar naar werken vergaan. Niet naar Frankrijk maar naar Amerika had zij zich met haar Alfonsus ingescheept, daar had mijnheer geen idees op gehad.
"Meer hebt ge toch zeker niet te vragen?" "Niet meer? O, mevrouw !" "Maar ongelukkige vrouw, welke opofferingen wilt ge u dan nog meer voor dat ondeugende kind getroosten?" "Het zijn geen opofferingen. Het maakt mij innig gelukkig hem aan 't treurige lot, waarin hij zich verwikkeld had, te kunnen ontrukken.
Emilie zal ik maar zeggen liet mij dadelijk los, en luid snikkende op mijn goede mevrouw toetredende, riep zij met afgebroken woorden: "Vergeef mij, vergeef mij, brave grootmoedige tante! Ik heb zoo zwaar misdaan; zoo weinig uw liefde beantwoord. O, vergeef mij, om den wille van mijn ongelukkig kind? God weet het, hoe uw voorkomende liefde zonder eenig verwijt nog meer mijn hart heeft verbrijzeld.
Lodewijk Dauphin van Frankrijk , in den jaare 1765 te Fontainebleau overleden, werd, benevens Mevrouw de Dauphine, in deze kerk begraven; wij zagen er zijne graftombe, die in het begin van de omwenteling was weggenomen, doch thans weder opgerigt. Zij is van wit marmer, en word gehouden voor een meesterstuk van den beeldhouwer Coustou.
Pink-oogend tegen het licht, volkomen onbewogen door 't incident, bleef roerloos de kleine, grijze kat; ook toen de hond, in mopperend na-grommen, langzaam terugliep naar zijn plaats bij de regenton. "Daar woont de gekke Mevrouw Gehrke." De honende woorden drongen op een morgen dóór tot waar Elizabeth, bij een open veld met hoog opgeschoten zonnebloemen, aan de zuidzijde van 't huis zat te lezen.
Want achter de zolderdeur schaterde 't ingehouden gelach van mevrouw en juffrouw Amélie gelach gelach op zòlder 's nachts bij half een.... "Jessis nog toe," schorde Chris voor 't laatst. Kobus porde 'r in 'r zij. De ooren naar de zolderdeur gerekt, de halzen gespannen, hielden ze zich aan de trapleuning vast. Juffrouw Amélie leek te dansen telkens schokte ze neer, dan bij de deur, dan verder af.
Het glas knapte af van den steel, viel op tafel, brak daar opnieuw, in een plas van wijn. Er was een algemeene beweging, een soort paniek. Men riep "Ho! ho!" en "sst! sst!", men hoestte, men stond op. Velen wilden wat zeggen. De oude De Boogh schreeuwde, schetterende, nijdige woorden; dat het een schande was, en zoo.... Mevrouw Holman, zelf ontdaan, trachtte hem te kalmeeren.
Het einde van Marius' klassieke studie viel samen met de verwijdering van den heer Gillenormand uit de groote wereld. De grijsaard nam afscheid van de voorstad St. Germain en den salon van mevrouw T... en betrok het huis in de straat des Filles-du-Calvaire in het Marais.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek