Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Ik weet niet of gij zoudt gelachen hebben, indien gij Willem opnieuw met het altijd vreesachtige knaapje hadt zien tobben en sollen; wanneer ge gezien hadt, hoe hij hem tilde van 't bed, hem dwong de voeten te steken in een paar wollen kousen, die nog veel langer dan zijn geheele beentjes waren; hoe hij de dunne armpjes door de mouwen van de oude overjas trok, en die mouwen, ter vrijmaking van de handjes, meer dan ter halverwege opsloeg; toen hij het arme zoo wonderlijk toegetakelde manneke in zijn zit- en studeerkamer op de canapé deed plaats nemen; hem overlaadde met dik geboterde broodjes en krentenbollen, en verder onthaalde op een enormen kop zeer dikke en geurige waterchocola.
Niemand anders dan het manneke, dat kort te voren het beangst van allen geweest was, namelijk de kleine geleerde met den bril, antwoordde vol geestdrift: "Dat zou prachtig wezen, sir! Een kloek bedrijf, waarvoor ieder, die op onverschrokkenheid prijs stelt, wel iets over zal hebben. Hoeveel verlangt de temmer voor dat stoute stuk?" "Honderd dollars!" "Hum!
Frans' oogen schitterden, en zijn "ja, meneer!" kwam er zóó blij uit, dat mijnheer Moerdijk niet behoefde te vragen, of hij wel meende, wat hij zei. "Zoo, wil je muzikant worden? Ei, ei! Maar dan dien je te beginnen met de noten te leeren!" "O, meneer, die ken ik al! Ik heb ze op school geleerd! En.... maar zal u niet boos worden, als ik u nog wat zeg?" "Dat komt er op aan wat het is, manneke!"
De wreede apotheker hield vol met hen, die het laatst gekomen waren, het eerst te helpen. "Wat scheelt er aan, manneke?" vroeg opeens een vriendelijke stem, dicht bij den knaap. De jongen keek op en zag een zonderling gekleed man voor zich staan. Lange, grijze haren golfden van onder een blauwe slaapmuts op den rug, die voor een gedeelte met een rooden zakdoek bedekt was.
Pels hoorde het; roeide er heen en nam Douwes in zijn schuitje. George en Huibert liepen hard weg, en zagen uit de verte toe wat de Baviaan Douwes toch wel doen zou. Maar hij deed hem niets. Hij roeide eenvoudig naar den wal, zette Douwes op den kant en zei alleen: "Wees voortaan voorzichtiger, manneke, als je bij de sluisdeuren gaat visschen, in plaats van naar school te gaan, zooals je moet!"
Maar hy was nog in lang zoo ver niet, en meende al veel gedaan te hebben tot herstel van de zoo sarkastisch bedorven tooneelzetting, toen-i met driftig gebaar z'n wapen kletterend op den grond smeet, en z'n muts flap! op de tafel. Niemand had ooit geweten dat het manneke zoo driftig worden kon.
Ik heb de beenderen zelf afgeschrapt, gekookt, gespoeld en gebleekt. Ook daarvoor moet ik u danken. Wilt gij mij beleedigen? Volstrekt niet, maar ge begrijpt toch wel dat ik op mijn paard geen skelet kan meenemen. Dat is waar! Maar veroorloof me dan tenminste dat ik u hartelijk de hand druk. De Hekim was, als de meeste dikke menschen, in den grond een zeer goedig manneke.
Dat woord werkte als een electrieke schok, de kosten waren matig, en het manneke sloeg zich een nieuw pak uit de maan-parallaxis. »Parallaxis," onderwees hij, »is de hoek, onder welken men een voorwerp ziet als men het van twee punten beschouwt. Knijpt uw éen oog, het rechter eens dicht en kijk door het linker naar het een of ander punt, ieder naar zijn welgevallen."
"Heer stadhouder," sprak de gerechtsdienaar, "zoodra deze jonkman ons van verre in het oog kreeg, keerde hij dadelijk om en ging als een haas op den loop. Wie het oog van de wet schuwt, heeft zeker wat kwaads op zijn geweten, dacht ik, zette hem na en kreeg hem, daar hij kwam te vallen, gelukkig te pakken." "Waarom gingt gij op den loop, manneke?" vroeg Sancho.
Hamed, aan wien wij het bevel over de drie karavanen hadden opgedragen, was een klein mager manneke, maar die het weinig indrukwekkende van zijn voorkomen vergoedde door eene buitengewone levendigheid en bewegelijkheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek