Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Weet u ook mevrouw, wie de snaak is waar dokter nu afscheid van neemt?" "Dat is de majoor Kartenglimp;" zegt Eva, terwijl ze opstaat en schellen gaat. "Kartenglimp! Kartenglimp!? Onbekend! Maar een gezicht dat men meer heeft gezien. Hij lijkt wel wat op den beer in De Jagers en het Melkmeisje, of op den wolf in Roodkapje.
Nu bindt men zich ten minste in, tracht zijne beste hoedanigheden te toonen, of den schijn aan te nemen die te bezitten, verbergt de slechtste onder den wijden mantel van het decorum, zooals gij het noemt en al is niemand er dupe van, het geheel heeft daardoor toch een beter aanzien; waar reeds veel bij gewonnen is." "Daarmee is Majoor Frans voor goed veroordeeld."
"O, ik dacht 't, omdat je straks zoo'n heelen tijd met hem wandelde....?" "Ja wel, hij is een patiënt van me;" zegt Helmond schijnbaar kalm doch met inwendige ontroering, want hij had er bij kunnen voegen: Eigenlijk ben ik er nú een van hem. "Allemachtig bekend gezicht! Wil je me eens eventjes aan hem voorstellen? .... Ha zoo, 't plezier den majoor Kartenglimp te zien?
Naar buiten roepend: "De majoor zeit dat ie niet thuis is."
Het was te laat: de majoor verbood mij den toegang tot zijn huis en mijn voogd deed mij zeggen, dat hij voortaan den zinneloozen verkwister niet meer wilde kennen, die waarschijnlijk zou eindigen met den naam zijns vaders door schandelijke daden te onteeren.
Zijn wij weer vrienden?" "Ik verlang niet beter, maar dan moet ik ook weten wie ik vóór heb, anders komt er weer misverstand...." "Lastig mensch! gij schenkt mij ook niets;" en zij stampvoette van ongeduld, terwijl zij het hoofd afwendde. "Enkel uit voorzorg, geloof mij. Heb ik met Majoor Frans te doen? of...." "Nu, nu!
Als hij niet al te dronken is, kan hij mijn dochter buiten Antwerpen brengen. Spreek met hem, beveel hem, hij zal de dochter van Alva gehoorzamen. Het is een Spaansch officier majoor Guido Amati." "Groote goden, wat een aanbeveling!" mompelt Guy, rillend, terwijl hij doodsbleek wordt, zijn haren te berge rijzen en hij eenige vloeken uitstoot.
Bij dat woord heft de Majoorske het hoofd en vat weer moed. "Jij zult van hier, vóor ik ga! Meen je dat ik voor jou wijk," zegt ze. En zij gaat van de deur weg. De Majoor antwoordt niet; maar hij volgt elke beweging, die zij maakt, met de oogen, gereed om toe te slaan, als ze zonder dat niet gaan wil.
Abram Iljitsch, en gij dan, waarom blijft gij in den Kaukasus? Ik? In de eerste plaats, weet gij, antwoordde de majoor, omdat wij allen moeten dienen zooals onze plicht ons voorschrijft. Wat? voegde hij erbij, hoewel niemand iets gezegd had. Gisteren heb ik een brief uit Rusland gekregen, Nikolaï Fedorovitsch, vervolgde hij, blijkbaar een andere wending aan het gesprek willende geven.
Met het voornemen om dat briefje ter bespoediging maar even in Hannes' woning te schrijven, spoedt de majoor zich nu haastig naar den wal. Hannes woonde daar niet ver van de Hoenderveldsche Poort of brug, en zijn woning lag, evenals het oude doktershuis, een weinig in de diepte. Het kleine huisje is wel te vinden. Ronner kent het.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek