Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Maar nu, voor den d.... als hij nú hier was, hij zou hem een anderen toon leeren aanslaan; hij zou hem, ha! een degen door 't karkas jagen, en dan uitlachen om al zijn heldenmoed! Nochtans, dewijl kalmte voor zijn gestel hoogstnoodzakelijk is, heeft Ronner toch besloten om zich in den eersten tijd bedaard te houden. Waartoe noodelooze opspraak te verwekken?
Het rijtuig nadert naar deze zijde. Terug Ronner, wanneer het die Indiër ware. Terug! Zoo snel 't hem mogelijk is, spoedt hij zich de stoep weer af, en gaat den hoek van het huis om. Toch moet hij zien of hij zich niet bedroog. Het rijtuig houdt stil voor de stoep. Men schelt. Zie, hij wipt de wagentree af. Het schijnsel uit de opengaande deur verlicht voor een oogenblik zijn gelaat.
Maar die vent....! Kijk, zie je hem wel, dáár, langs die varenplant heen, in de kleine zaal? Hij presenteert haar den arm. Bah! 't spijt me dat ze hem aanneemt." "Eva is een klein beetje verguld met het mooie pak dat de majoor heeft aangetrokken. Ze kan hem moeielijk weigeren. De man is altijd beleefd." "Weet jij heel zeker Helmond, dat ie geen Ronner heet?" "Wel ja! Tenminste...."
"Zeg, vin-je dat au fond geen fameus gemeene type?" "Gemeen!? Dat is te zeggen, nobel is anders, maar gemeen...." "Enfin, 't komt zeker door die frappante gelijkenis; 'k had hem maar eens gezien, op de ree van Batavia toen hij scheep ging; ik spreek van dien Ronner maar, als twee droppels water! Grooter schoelje en poltron heeft er nooit een degen gedragen.
't Was haar inderdaad voldoende te weten dat dit laatste stuk door een zekeren mijnheer Ronner onderteekend, en met eenige stempels en wapens voorzien het document was waar men alles mee bewijzen kon. Die majoor is toch waarlijk goedaardig, 't Is kinderachtig dat ze een oogenblik angst heeft gevoeld toen ze hier zou binnengaan.
Gisteren toen hij van den schrik was bekomen, toen heeft die wakkere luitenant het hem onder vier oogen zeer krachtig gezegd: Wanneer hij de geringste klad op dokter Helmond of zijn vrouw zou durven werpen, ja zoo het blijken mocht dat men in Romphuizen over het gebeurde in een anderen zin zou spreken dan over een door zijn plotselinge ongesteldheid mislukte charade-voorstelling, dat het zwarte boek van Ronner dan blad voor blad zou worden opgeslagen, en Archibald het EINDE er onder zou schrijven met bloedroode letters.
Jawel, Kartenglimp draagt de majoorsuniform; maar 't is bekend dat Ronner vrijwillig zijn ontslag uit den dienst heeft genomen, en dat hem natuurlijk zonder bezwaar van 's-Rijks schatkist of eenig pensioen ontslag is verleend met den titel van majoor en het recht om de activiteitsuniform te blijven dragen.
Op den wal was het toch iets lichter dan onder de boomen op de markt. En, ofschoon de wind onaangenaam koud is en de duisternis hem weinig bevalt, Ronner heeft weldra het eind der straat bereikt. Zoo, dezen hoek om; nu de glooiing op. Dit is de wal; rechts en links zijn boomen. Daar, in dat huisje, waar nog licht brandt, moet hij wezen. Wat is dat?
't Is wel zeker dat ze zich daarbeneden, in die zijkamer, moet bevinden, denkt hij, terwijl hij onder de boomen van het marktplein staande, naar een venster tuurt, waarvan de blinden nog niet vast zijn gesloten, zoodat er in 't midden een groote lichtstreep naar buiten glanst. Is ze daar? Alleen? Ronner doet een paar schreden terzij, en, schrikt dan geweldig.
Doch, neen, zóó iets gelooft hij toch niet. Dat er een aantal naamlooze brieven aan Helmonds crediteuren door den schandelijken Ronner zijn verspreid, met een waarschuwing om zoo spoedig mogelijk te trachten het door Helmond aan hen verschuldigde meester te worden, aangezien het te vreezen was dat hij zeer binnenkort met de Noorderzon vertrekken zou; neen, dát heeft Helmond niet gegist of begrepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek