Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
De koude hemel blonk nog steeds in den luister van vele starren, de duisternis trilde in het geboomte en achter zich hoorde hij 't ruischen van den waterval allengs verminderen. Hij liep nog een heel eind in 't boschje voor hij een goede plek vond op het mos waar hij zich neêrstrekte om te rusten.
O, ik zie aan uw voorhoofd de schitterende star, die als een licht voor België's kunst zal schijnen; nu omgeeft u eens de zoo lang verdiende luister!
De jongen sprong vooruit, trok zijne moeder in huis en riep: "Een brief van Lieveken?" "Ja, van Lieveken of van hare ouders; hij komt uit Frankrijk." "En wat staat er in, moeder?" "Gij weet, Bavo, dat ik geen geschrift kan lezen." "Geef, geef, ik zal hem u voorlezen.... Hij is van Lieveken zelve. Luister, moeder. Ach, ik beef van ongeduld: "Goede madam Damhout."
Wij meenden een beeld te zien van het verleden van dit volk. Een verheven licht is op één punt des tijds boven deze streken opgegaan en heeft voor een oogenblik de bewoners uit de schaduw naar voren gebracht, om hen te doen deelen in zijn luister, zooals de slaven deelden in 't geluk van den meester.
"Hoe dat zoo?" vroeg Cyprianus verrast. "Luister. Mijne Bassuto's hebben nu zoo wat vier en twintig uren geleden een jongen Kaffer gevangen genomen, die in deze streken rondzwierf, en gebonden aan Tonaïa overgeleverd.
En daarbij heb ik jou hulp noodig." "Als ik er toe in staat ben, beschik dan over me." "Je hebt slechts je pen te gebruiken om me te helpen. Luister hoe. Maar bedenk, dat ik je een staatsgeheim toevertrouw, dat zelfs de Prinses en het Kabinet onbekend is." Zabern zette haar nu zijn plan uiteen, eindigend met de woorden: "Nu begrijp je dus hoe je me helpen kunt?"
Gij waart een zoo beminnelijke, zoo deugdzame gade niet waardig; en ik was bestemd, de straf voor mijn misdrijf te ontvangen en de schande, die mij wacht, in het graf te ontvlieden. "Dan, de tijd is te kort: en ik moet mij haasten, de laatste levenskrachten, die mij nog overblijven, te besteden. Luister dan: beklaag mij: vloek mij niet: en laat mijn voorbeeld u tot leering strekken.
"Ik ook niet," betuigde Uncle Prudent. "Maar, luister verder..." "Tot uw dienst, master Prudent." "Ik knoop aan die mededeeling vast, dat des nachts, behalve de roerganger, die op het achterschip staat, niemand de wacht houdt. En toevallig ligt juist een der door mij bedoelde kabels vooruit.
"Luister eens!" zei Maroessia tegen hem, "ik heb drie officieren hooren zeggen, dat het laatste gevecht zoo bloedig is geweest, dat zij in geen veertien dagen in staat zullen zijn om een aanval op Tsjigirine te doen." Maroessia en haar vriend liepen gedurende een groot gedeelte van den nacht voort, zonder een enkel woord met elkaar te wisselen.
Maar den schoonsten levenszegen Hebben wij van Mei gekregen ! Zie van ons zijn luister gloren, Waar wij zelf uit zijn geboren ! Zie! maar zie daar! Mei komt weer ! Als een kleine lieve heer Keert hij uit zijn schaduw nader, En zijn stralend lijfje houdt, Lijk een boom van bloeiend hout, Onzen ouden witten vader! Hij, uit wien wij zijn gedegen ! Hij, de zaaier onzer zege !
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek