United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Neen, er rijst een muziek van verlangen uit die rij van dichterlijke scheppingen, en een toon van fantastisch heimwee-gevoel, van hartstochtsbegeerte en van hartstochtssmart klinkt voor ons op, of de zachte stem der verdrukten die op uitkomst hopen, der stille geduldigen die in het leed hun vertrouwen willen redden, bereikt ons oor, dringt door tot ons hart; opofferingszucht en eigenzinnigheid, verslagenheid en trots trekken als met vlagen van geluiden onzen geest voorbij ... en tot accompagnement stil, luister! die klank van geregelde hamerslagen in de verte, hamerslag op hamerslag; en men weet niet of zij bezig zijn weg te breken en af te breken, dan wel of ze timmeren aan een nieuw gebouw voor het nieuwe leven.

De rijkdom zijner waarnemingen deed zich beter, deed zich krachtiger gelden op het papier dan op het doek, en zoo is Cremer de algemeen beminde novellist en romanschrijver geworden, die aan het bloeiend tijdperk onzer Romantiek zooveel luister wist bij te zetten. Ik zal het genot door de lezing of door zijne voordracht der "Betuwsche Novellen" mij herhaaldelijk geschonken, niet licht vergeten.

Legree haalde diep adem, en zijne gramschap bedwingende, vatte hij Tom bij den arm en zeide, met zijn gezicht bijna vlak voor dat van zijn slachtoffer komende, met eene schrikkelijke stem: "Luister eens, Tom, gij denkt, omdat ik je voorheen heb losgelaten, dat ik nu niet meen wat ik zeg; maar deze maal heb ik mijn besluit genomen en de kosten berekend.

"Luister naar mij, gij stout kasteel, en volbreng, wat ik van u vraag, hoewel twee dozijn verzen juist geen belooning verdienen.

Ditmaal echter had hij zich onderworpen aan het dinerkostuum in volle strengheid, en er was niets dan zwart en wit bij hem waar te nemen; maar de witte das had geborduurde slippen en een diamanten speld blonk in vollen luister.

Hij besloot haar alles te zeggen, wat de bekentenis zijner opoffering hem ook moest kosten. Machteld bespeurde haar overwinning op zijn aangezicht en kwam met een minnelijke glimlach bij hem, terwijl hij dus tot haar sprak: "Luister, Machteld, hoe wonderlijk ik de brief en de kennis van dit gelukkig nieuws verkregen heb.

"Zijne Hoogheid zal woord houden," hervatte Martha. "Reeds het verzoek, dat ik van morgen uit zijn naam aan den Schout heb gedaan, heeft je voor heden van de pijnbank bevrijd. Hoop dus." "Hopen, Martha! En de Prins zelf heeft gezegd, dat hij er niets aan zou kunnen doen en dat het recht zijn loop moest hebben." "Dat is waar doch.... Luister, daar komen menschen. Ik hoor stappen in de gang.

Ik liet mijn wagen op de rails staan en ijlde naar de werkplaats. Oom Gaspard, het water is in de mijn! Wat een onzin! Er is een gat door de Divonne geboord, laten wij ons redden. Laat mij met rust. Luister dan zelf. Ik zeide dit op zulk een angstigen toon, dat oom Gaspard zijn werk een oogenblik staakte om te luisteren; hetzelfde geluid was het, maar nog veel sterker, veel onheilspellender.

Eindelijk antwoordde zij: »Ja, ik ken dien heer. Maar, wat heeft uwe vraag te beduiden? Gij maakt mij nieuwsgierig." »Welnu, luister. Toen mijnheer Sandgoïst vernam, dat ik naar Dal ging, verzocht hij mij u van zijnentwege te groeten. Ik voldoe hierbij aan dat verzoek." »Mij te groeten?... en... niets anders dan dat?..." vroeg vrouw Hansen verbouwereerd.

»En wat zou ik daarvoor dan moeten doen?" vroeg hij gretig. »Al heel weinig. Luister maar: Ik ben scheepsbouwmeester en het zou mij veel waard zijn, als ik óók zulke schepen als »De Vlugge Christina" kon maken. Daarom wil ik aan je neef het voorstel doen om hem, voor een groote som desnoods, zijn uitvinding af te koopen. Ik begrijp echter heel goed, dat dit niet dadelijk zal gelukken.