Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 30 april 2025


Mijnheer du Bessy stond aan het voeteinde van het bed. Bij het hoofdkussen, even over het bed gebogen, was Ernest. Pastoor Doening zat op een stoel naast hem, in biddende houding. Ernest boog meer voorover, fluisterde: Vere! .... Vere! .... Kijk op, uw vader komt u bezoeken. Ze lispelde in een teeren zucht: Ja.... ja.... Maar hare oogen bleven gesloten.

Meneer Skinner bleek bij zijne verschijning te zijn een man met een groot breed gezicht, die lispelde en zóó erg scheel zag, dat hij over uw hoofd heenkeek; hij had opengesneden pantoffels aan, die Bensington dadelijk voor hem innamen, en hij zat erg schaars in zijn knoopen. Neen, meneer. 't Komt alleth op 't zelfde neer, mijnheer. Proeven! Net thoo!"

De freule uw dochter is al heel gauw levensmoê, mevrouw! lispelde de jonge De Woude Van Bergh, zich tot mevrouw Van Erlevoort, de mama van Freddy, buigende. Na de derde herhaling van den droom ging mevrouw Verstraeten in de kleedkamer. Zij vond er Frédérique en Lili, schaterend bezig zich van haren Egyptischen dos te ontdoen, zoekende naar de tallooze spelden, tusschen elke vouw.

Niets dat ze vergat of maar halvelings herkende. En hoe ze wegging uit het goede huis van vader .... Neen, lispelde ze traag, gij moogt niet meer vragen .... vergiffenis vragen .... Och!.... Dan, na een poos de oogen sluitend, zuchtte ze: Vader, hoe laat is het nu? Het docht haar dat de tijd soms stillestond of, andermaal, naar een zwarte holte snelde. En ze hoorde niet dat vader haar antwoordde.

Maar heusch, ik kan zoo iets niet zien...: Ik herinner me: vroeger heb ik eens een hond zien overrijden, en ik huiver nog, als ik er aan denk....! Je bent wat overgevoelig, sprak hij. O ja, ik ben zoo.... ik ben zoo.... laat me, laat me zoo maar liggen! lispelde zij en vlijde zich dichter tegen hem aan. Lieveling! fluisterde hij. Mijn Otto! Mijn man! antwoordde zij smachtend.

Ze viel dadelijk in Goedele's armen, haar kussend en groetend met dankbare woorden, en ze bezagen malkander naderhand met vochtige oogen. En Madeleen lispelde gestadig dat het braaf was, dat het goed was. Och ja! ik ben tevreden.

Zóo zijn we in sterke zaligheid te gare te gare, lijk het zijn moest naar de wetten van ons beider lot. Weet ge ooit hoe diep ik u lieve! Zijn mond toetste bijkans haren mond en zijn woorden stieten aan tegen hare lippen. Hij lispelde, begeesterd: Kijk òp kijk òp ... en dring in mij.... Weet ge ooit hoe ganschelijk mijn leven is vastgeketend aan uw leven!

Hij stoop zich naar heur toe en fluisterde plagend: Mag ik 't zeggen?... Ze schudde pruilend haren kop en pinkte een twijndraadje weg, dat over hare mouw hing. Hij kittelde haar in haar nekke en lispelde zonder genade: Hee?... mag ik? Zal ik 't maar uitbellen?... Hij blikte schalks op naar Goedele en pinkoogde snel. Dan rechtte hij zich en leunde gemakkelijk met zijne ellebogen op de tafel.

"Ach ja, laat ik u voorstellen," zeide hij: "Mijn collega's Philip Iwanowitsch Nikitin en Michael Stanislawowitsch Grinewitsch; een werkzaam medelid der Semstwo, een athleet, die met één hand vijf pud kan opheffen, groot veefokker en jager en mijn vriend Constantin Dimitrisch Lewin, broeder van Sergei Iwanowitsch Kosnischeff." "Zeer aangenaam," lispelde de oude heer.

Er zijn oogenblikken, dat de vrouw, als een sombere en berustende godin, de hulde der liefde aanneemt. "Ween niet," zeide hij. Zij lispelde: "Omdat ik misschien moet vertrekken, en gij mij niet volgen kunt!" Hij hernam: "Bemint ge mij?" Zij antwoordde hem snikkend, dat hemelsche woord, 't welk nooit bekoorlijker dan in tranen is: "Ik aanbid u!"

Anderen Op Zoek