Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
"Als wij nog maar tijd genoeg hebben!" merkte Nikitin aan. "Die Foomin moet toch een groote schurk zijn !" sprak Grinewitsch. Hij meende een der in het proces voorkomende personen. Stipan fronste de wenkbrauwen om daarmede te kennen te geven, dat het doelloos was een overijld oordeel te vellen, en antwoordde niets. "Wie was hier zooeven?" vroeg hij den portier.
"Ach ja, laat ik u voorstellen," zeide hij: "Mijn collega's Philip Iwanowitsch Nikitin en Michael Stanislawowitsch Grinewitsch; een werkzaam medelid der Semstwo, een athleet, die met één hand vijf pud kan opheffen, groot veefokker en jager en mijn vriend Constantin Dimitrisch Lewin, broeder van Sergei Iwanowitsch Kosnischeff." "Zeer aangenaam," lispelde de oude heer.
"Wel, wel, ik hoor, dat ge weer een nieuwe phase zijt ingetreden, en wel de conservatieve," sprak Stipan, "maar daarover later meer." "Ja, later! Maar ik moest je toch even zien," zei Lewin, en beschouwde daarbij met iets als haat in zijn blik, Grinewitsch' hand. Stipa Arkadiewitsch lachte onmerkbaar.
Ja, ik heb zorg.... Bovendien hindert mij dit alles hier.... Gij kunt je ook niet voorstellen, hoe vreemd dit alles is voor iemand zooals ik, die pas van het land komt, zooals bij voorbeeld de nagels van dien heer, dien ik bij je aantrof." "Ja, ik zag wel, dat je veel belangstelde in de nagels van den armen Grinewitsch," sprak Stipan Arkadiewitsch lachend. "Dat kan ik niet uitstaan," zeide Lewin.
"Neen, neen, ik kom stellig!" en terwijl hij vergat Stipan's collega's te groeten, ging Lewin met stijve houding en vastberaden stap de deur uit. "Dat schijnt een zeer energiek heer te zijn!" zeide Grinewitsch, toen Lewin vertrokken was.
Vooral viel zijn oog op de hand van den eleganten Grinewitsch met lange, gele en spits afgeknipte nagels en reusachtige, glinsterende manchetknoopen. Deze hand nam zoozeer al zijn opmerkzaamheid in beslag, dat hij zijn gedachten onmogelijk bij iets anders kon bepalen. Oblonsky bemerkte dit terstond en glimlachte.
Zoodra de aan de orde zijnde proceszaak voorgelezen was, stond Stipan Arkadiewitsch op, rekte zich een weinig uit, stak in de gerechtszaal een sigaar op en begaf zich naar zijn kabinet. Twee zijner collega's, een oud beambte Nikitin, die al vele dienstjaren telde, en de kamerheer Grinewitsch vergezelden hem. "We zullen er na het ontbijt wel mee klaar komen," zeide Stipan Arkadiewitsch.
"Ik heb de eer uw broeder te kennen," zei Grinewitsch en stak hem zijn hand met de lange nagels toe. Lewins gelaat betrok, koel drukte hij de hem toegestoken hand en wendde zich terstond tot Oblonsky.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek