Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
't Geheim des meesters ging verloren, En daarom zij u 't woord genoeg: Dat ieder zich nieuwsgierig droeg, Om 't lang verhaal ten eind te hooren, En elk toch, door verbazingskreet, Hem afbrak en herhalen deed. "Wat lot onz' makkers is beschoren, Helaas! wij zullen 't morgen zien! En nu, ik kan niet meer, goê liên! Slaapt wel! mijn keel is heesch van 't zingen."
Hoe meer ik het betreurde haar niet zóó te kunnen verrassen, hoe opgewekter Lien bij de mededeeling werd. Ze liet echter geen dag voorbij gaan of ze noemde iets, dat ze zoo heel graag gehad zou hebben, als die nare oorlog niet was gekomen. Eenige dagen voor strooiavond kwam Lien uit school vroolijk bij mij binnen springen, uitroepende: "De andere kinderen op school vieren gewoon St.
Ze dineerde nooit thuis. Maandag, Woensdag, Vrijdag at ze bij Frits, Dinsdag, Donderdag, Zaterdag bij Lien. 's Zondags was het om beurten. Ze wandelde van half twee tot half vijf, dan hier, dan daar heen. Als ze aanschelde om half vijf bij Frits of Lien, wisten die wie er was. De vrouw van Frits had 't land aan d'r.
Alleen zei de zwager, lachend, elken middag: "Riek, heb je wel genoeg?" Na het middageten had ze haar vaste plekje om te dutten, bij Frits in de voorkamer, bij Lien op de sofa. Weldadig-glimlachend met een huiselijk gezicht keek ze dan rond, sloot de oogen en dacht aan Charles, die tien jaar geleden gestorven was.
"Dat zal de vraag zijn," zeide de waardin: "doch komaan! het oude spreekwoord zegt: er kunnen vele makke schapen in een hok; maar gaat toch binnen, goede lien, wij zullen er in 't voorhuis over praten."
Frits en Lien gaven haar samen een weekgeld, niet te hoog, toch welletjes. Elke week hield ze over. 's Morgens at ze weinig, 's avonds at ze niet 's middags moest het komen het, 't vet voor 't lange, zware, beenige lichaam. D
Maniert u selven in uwen rouwe Haddes u te voren bedacht; Dit heb di al selve toebracht; Gi ne dorvet niemand anders tien Dan u selven wildy's lien! Men vindt, in de meeste Franse geschiedboeken, Johanna van Navarra geheel anders dan kwaadaardig afgeschetst.
't Scheen dat de muis haar kracht verloor; Zoo bracht ze mooi ons paar van 't spoor; Ze sprong in 't eigen oogenblik De waschkom uit, tot beider schrik. Nu was aan Spar geen houden meer; Hij vloekte luid en sloeg al weêr, Maar wat of wie hij raken mocht, Het muisje had zich vrij gekocht. 't Was vreeselijk om aan te zien, Die diep verslagen brave liên.
Daarom waarschuwde ik Lien, dit jaar er niet zooveel voor te kunnen doen als andere jaren. "O, dat hindert niets, dan geeft u mij maar één cadeautje of niets." "Nu, één cadeautje wil ik wel vast beloven. Maak dan maar een lijstje van boeken. Ik kan er dan wel een uit kiezen. Vallen de omstandigheden mede, dan krijg je er wel een chocoladeletter bij." "Heerlijk!" Zij sprong in de hoogte.
Ik geef aan elk fatsoenlijk man Zoo veel genoegen als ik kan, Ik doe mijn best aan alle gaar, En die 't verlangt snij ik ook haar. Bakker: Misgun geen bakkers winst, gij goede en kwade liên, Zij arbeiden het brood met lichaam, voet en knien. Besteedster: Hier woont de besteedster, twee hoog, aan de linker deur, Klop je aan de rechter, dan komt de Vroemoêr veur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek