United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hier liepen de tranen den man, wien de wijn in een aandoenlijke stemming gebracht had, langs de wangen. "Wat ist das!" vroeg Weinstübe: "wat hebje te hijlen und te lamenteeren? Trink liever een schlok, dan dat je zoo staat te balken."
Aan de koffie sloeg de oude de Boogh in woede een bord kapot, waar Marietje nerveus om lachte. Hij gaf haar een klap om de ooren. En zij huilen; mama er toen fel tegen in, lamenteeren en hatelijkheden zeggen.... Willem liep er uit, bleef weg dien dag, dineerde bij Stroomberg. Maar Annie deed niets, zei niets. Zwijgend, apathisch zat ze er bij.
Toen hij nog stond te klagen en te lamenteeren, kwam Don Quichot met moeite weer overeind, onderzocht met de linkerhand den toestand van zijn mond, greep met de rechter Rocinante bij den teugel en sleepte zich voort naar zijn schildknaap, die nu bedrukt op zijn grauwtje stond te leunen en in diepe gedachten voor zich neerkeek.
Toen sloeg de moeder aan 't lamenteeren: Drie jurke!.... en de rest!.... God nog en toe!.... en wie had dat allemaal motten opbrengen?.... en zou de juffrouw nou wel betalen voor d'r wasschie? .... wie had de juffrouw weken lang voor niks de kost gegeven?.... Was 't nog niet mooi genoeg, dat ze d'r heele loon sparen mocht?.... Hoeveel meissies, die 't moste afgeven tot ze drie en twintig waren?....
Nu raapte hij pijp en tabakszak, die de student had laten vallen op en zeide, terwijl hij hem beide toestak: „Laat mijnheer toch niet zoo akelig in het donker blijven staan lamenteeren en laat hij de voorbijgangers niet uit hun humeur brengen, als hem toch niets anders scheelt, dan dat hij te diep in ’t glaasje heeft zitten kijken, laat mijnheer doodbedaard naar huis gaan en zich lekker op één oor leggen.” De student Anselmus schaamde zich zeer en liet een klagelijk „ach” hooren. „Nu, nu,” ging het burgermannetje voort, „laat mijnheer het zich niet te veel aantrekken, zoo iets overkomt den besten, en op den lieven Hemelvaartsdag kan men wel in de vreugde des harten een glaasje over den dorst drinken.
Zij doorzochten haar zakken, vonden het sleuteltje van de spaardoos.... een gulden zoowat was er te weinig.. wanneer had ze 'm dat geleverd....? En de moeder aan 't lamenteeren: had ze nou niet elke week zes, zeven stukken gewasschen voor dat kind?.. had ze de zeep en de brand er zelfs maar voor teruggekregen? maar mutsen koopen, dat kon zoo'n blaag!
„’t Is bij mijn ziel om te stikken,” riep de oude zeekapitein, terwijl hij een lachtraan uit zijn bakkebaard wischte. „Jelui bent allebei groote kinderen, hoor! ’t Is waarachtig alsof er een sterfgeval in de familie is: dáár zitten me nu twee groote menschen met gezichten van een el lang te lamenteeren over een mormeldier, een monster, een schuinsmarscheerder, die ’t verzuipen niet waard is. Ben jelui wel goed frisch, allebei?
Reeds in Het Kanaal werden onze bevelhebbers het met elkander oneens, en toen er zoo'n klein stormpje opstak, liepen er zes van de tien te grienen en te huilebalken, te lamenteeren en te klagen, alsof hun leste uurtje al geslagen was. En met zulke baliekluivers moesten we uit bakkeleien gaan. 'T stond bijster mooi aan.
Voor een stuk ouden muur, dat bij den val van Jericho nog zou zijn staan gebleven, ziet men honderden Joden, mannen en vrouwen, bidden en lamenteeren, en de oude, vergane steenen onophoudelijk kussen. Aangrijpender schouwspel is haast niet denkbaar. Nooit zag ik zooveel stokoude, grijze rabbi's bijeen.
Zoo zal ik wel eens den eenen mensch niet geheel bereiken, ook wel eens den anderen ook wel eens de eene klasse, ook wel eens de andere klasse we leven nu eenmaal "op de kentering der tijden" maar inplaats van daarover eeuwig persoonlijk te lamenteeren als mevr. Holst acht ik dat althans meestal iets moois en gelukkigs....
Woord Van De Dag