Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Toen zong de jonker met dubbelslaande tong een oud lied, dat in den ouden tijd reeds de groote Pumpus van Perusia gezongen moet hebben. "Betalen gaat heden niet, omdat ik het geweer niet met penningen laad." De ruwe waard griefde het vroolijke antwoord van den drinkebroer. Hij trok een boos gezicht. "Als gij geen geld meer hebt, dan houd ik uw broek tot pand.
Ik laad twee kogels op ieder schot, dan moeten ze er uit. Ah, als u dat gelukte! Dat gelukt zeker. Dan vlug naar boven en weg uit dit hok! Oho! Dat gaat maar zoo gauw niet. Hoe zult gij er uit komen? Wij klimmen op de schouders van Omar. En hoe komen Osko en Omar er uit? Wel, wij trekken ze omhoog er uit.
Bovendien is men met dit soort geweren, juist omdat ze zoo zwaar zijn, altijd zeker van zijn schot. En dat ze ook voor andere dingen van nut kunnen zijn, heeft de ondervinding vandaag nog bewezen. Is het nu geladen? Ja. Zoodra ik het afgeschoten heb, laad ik het terstond weer. Dat is jagers-gewoonte. Dan zet ik het liever weer weg. Maar van wat bijzonder makelij is dat andere geweer van u?
Neem vier schepen, laad ze met kruit, wapenen en ammunitie, waarvoor ik u een koninklijke aanwijzing zal geven op het arsenaal van de Koningin te Sandwich, Harwich of elk ander, waar gij u maar zult vervoegen.
En die stille vroolijkheid ging eindelijk in luid gegrinnik over. Die onbeschoftheid ergerde mij. Ga naar de schuur, en span het paard voor den wagen, beval ik Janik. Laad uw goed op, wij vertrekken al gauw. Zal ik onze paarden voorbrengen? vroeg nu Halef. Nog niet. Maar ga nog eens naar den toren.
Dan zeide hij, het hoofd verheffende: "Gij weet, heer oom, hoe ik u sedert mijne kindsheid heb geëerbiedigd en bemind als waart gij mijn vader. Er is eene grens aan alles. Vermits gij onverbiddelijk blijft, welnu, laad uwe gramschap op mij: ik weiger u te gehoorzamen. De bruidegom van Placida word ik niet!" "Niet?" "Nimmer, heer oom. Dakerlia Wulf zal mijne levensgezellinne zijn."
"Laad dan den mijne op u!" roept het meisje uit, en terwijl zij vlak voor haar duena gaat staan, vervolgt zij met vlammende oogen: "Waag het, een woord van dit alles aan wien ook te zeggen, voordat ik het u beveel, en ik vertel mijn vader, dat vier jaren geleden, toen gij meendet, dat ik nog te jong was, om op staatszaken acht te slaan, gij, voor twee duizend kronen, den jongen Brederode hebt gewaarschuwd, zoodat hij Brussel kon ontsnappen om gevangenneming en terechtstelling te ontgaan!"
Ik verzoek den lezer te gelooven dat Havelaar te wellevend was om aan zyn eigen tafel zooveel te spreken als ik in de laatste hoofdstukken heb opgegeven, en waardoor ik op hem den schyn laad alsof hy zich meester zou hebben gemaakt van 't gesprek, met verwaarloozing der plichten van een gastheer, die voorschryven aan zyn gasten de gelegenheid te laten of te verschaffen "zich te doen uitkomen."
Ik zeg u, heeren, 't moet ernst blijven, geen Witzblatt worden, of ik laat me d'r niet mee in. Maar, man, hoe kom je dáár nou bij! 't Is ons allemaal immers even phenomenale ernst! Jawel, jawel, maar.... Max klopte den uitgever vriendelijk op den schouder. Toe, vertrouw nou maar 's op mij, he? Laad al uw zorgen op de hoofdredacteur.
De kogel werd rond gegeven. Toen de schutter hem terug kreeg, zeide ik, laad nu nog eens en mik op de plank. Hij deed het en schoot. De kogel sloeg natuurlijk een gat in het hout. Ziet ge? En juist zulk een gat zou ik nu in mijn borst hebben als ik niet kogelvrij was. Nu moogt gij tevens op mijn drie metgezellen schieten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek