United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


En Lamme sprong op van geluk en riep blijde uit: Zij was trouw, de monnik heeft het gezegd! Leve Kalleken! Doch zij, weenend en sidderend, zeide: O, Lamme, neem die verdoemenis over mij weg! Ik zie de helle! Neem de verdoemenis weg! Monnik, trek de verdoemenis in, gebood Lamme. Ik zal het niet doen, dikzak, antwoordde de monnik.

Oorlog om Oorlog! Leve de Geus! Terwijl Uilenspiegel te Ieperen was en soldaten voor het leger van den Zwijger aanwierf, werd hij gezocht door de serjanten des hertogen. Dienvolgens bood hij zich aan als koster bij den proost van St.-Maartens-kerk.

Terwijl hij deze woorden sprak, kwam hij tot bij Breydel en riep: "Gij liegt en leve de Lelie!" "Gijzelf liegt en heil zij de zwarte Leeuw van Vlaanderen!" riep Breydel hem tegen. "Komaan," hernam de Fransman, "gij zijt sterk; ik wil u bewijzen dat de Lelie voor geen Leeuw moet zwichten. Wij vechten tot de dood." "Dit laat zich verstaan," antwoordde Jan Breydel. "Laat ons maar spoed maken.

»Lang leve Lolonois, onze dappere kapitein!" riepen de stoute gezellen, terwijl ze juichend opsprongen, hun glazen tegen elkander hieven en leegdronken. Te midden van dit rumoer was Lolonois opgestaan en langs de trap naar de bovenverdieping van het huis verdwenen.

Toen het zag, dat hij de nieuwgekozen cocarde uit de handen van den pas benoemden burgemeester Bailly aannam en op den hoed zette; toen het zag, dat hij zonder garde tot zijn bescherming, tusschen de menigte door, de trappen van het stadhuis besteeg, barstte het uit in vreugdekreten en daverde het: "Leve de koning!" weder als een zegekreet door de lucht. De verzoening scheen volkomen.

Het »hoera» en »leve de Prins«! klonk voort tot Z. K. H. zijn automobiel weer bestegen had en, na afscheid van den burgemeester genomen te hebben, was weggereden naar Den Haag.

Daar ontbloot Reinard Jansen het hoofd, wuift met den hoed en roept met machtige stem: »Zoo moge het al de vijanden van ons volk vergaan! Hoera! Leve onze Republiek!" En al de aanwezigen stemmen in met dien kreet; zelfs Reinard Jansen's heldenzoon kan het niet uithouden in zijn ruststoel, en de oude ruiten rammelen in hun sponningen: »Hoera! Leve de Zuid-Afrikaansche Republiek!"

"Maar 'k wou je wat vrage: Of je van dat leve van mijn geen toneelstuk voor de kemedie kon make?... Dan schrijf ik daar zèlfs 't slotstuk wel an, van hoe 'k met mijn vernederde positie z

De hekken van den grooten tuin werden opengeworpen, ja ingedrukt, en het volk stormde binnen, wierp zich aan de voeten van Felix en Elizabeth, riep honderdduizendstemmig: "Leve de Prins! Leve de Prinses!"

Hij is immers altijd heftig en vurig geweest, maar hij was toch niet zonder verstand, hij kon zich toch altijd wel beheerschen. Maar hedennacht werpt hij zich den vijand in de armen. "Gij weet, dat hij oproer wilde maken, ge weet dat hij thuis was gekomen om oproer te verwekken. Toen hij nu hoort dat er geschoten wordt en dat men roept "Leve het socialisme" wordt hij wild en woest.