United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Onwaardige Franschen, émigrés, die wij voorheen de zwakheid hebben gehad genade te schenken, hebben met hem gemeene zaak gemaakt en de witte cocarde op den hoed gestoken. Die lafaards zal het loon voor dezen nieuwen aanslag niet ontgaan. Laten wij zweren te overwinnen of te sterven en den hoon te wreken, het vaderland en onze wapenen aangedaan."
Toen het zag, dat hij de nieuwgekozen cocarde uit de handen van den pas benoemden burgemeester Bailly aannam en op den hoed zette; toen het zag, dat hij zonder garde tot zijn bescherming, tusschen de menigte door, de trappen van het stadhuis besteeg, barstte het uit in vreugdekreten en daverde het: "Leve de koning!" weder als een zegekreet door de lucht. De verzoening scheen volkomen.
Van jongsaf volbloed-republikein, door 't geen hij aan de School te Parijs had verduurd nog in die begrippen versterkt, trouw aanhanger der stellingen van Rousseau, wierp hij zich te Ajaccio terstond midden in den strijd, sprak luid en levendig in de revolutionnaire clubs, en wist te bewerken, dat er alom nationale gardes werden opgeroepen en dat de witte cocarde werd vervangen door de driekleurige.
Bij het eerste gevecht deed Lucas galant zooals ik had verwacht. Hij rukte de cocarde van den stier en bracht die aan Carmen, die ze onmiddellijk in haar haren stak. De stier belastte zich met mijn wraak. Lucas werd met zijn paard omvergeworpen, het paard op hem en de stier ging over beiden heen. Mijn blik zocht Carmen, maar ze was er niet meer.
De koning en de koningin waren in de zaal verschenen en met geestdrift ontvangen; bij die gelegenheid zou de driekleurige cocarde afgerukt, vertrapt en door de witte, die der Bourbons vervangen zijn.
Graaf Charles de Labédoyère commandant van het 7e regiment infanterie, een korps, waarop Marchand stellig meende te kunnen rekenen, gaf het antwoord op die vraag. Na afloop van een diner bij den generaal liet hij zijn regiment aantreden en den in een kist verborgen adelaar en de driekleurige cocarde te voorschijn halen.
Voorafgegaan door een twintigtal ruiters, die met witte zakdoeken wuifden, een witte cocarde droegen en luidkeels: "Leve de Bourbons!" riepen, een kreet, die aanvankelijk slechts verbazing wekte, de Bourbons waren reeds zooveel jaren geleden verdwenen en die in de voorsteden met een daverend Vive l' Empereur! werd beantwoord, trokken de bondgenooten met keizer Alexander aan de spits Parijs binnen.