Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Geen wonder, het stads- en landswerkvolk, dat gecontroleerd door zijn kommandeurs, zich op verschillende plaatsen bij de geheime politie had moeten aansluiten, om het Vive l' Empereur aan te heffen, had nergens gelegenheid gevonden, de Kalverstraat troepsgewijze binnen te dringen, om de voorgeschreven kreten te herhalen, doch het kreeg gelegenheid te over, om naar den Dam te snellen.
Daar was ieder op het appèl en het Vive l' Empereur daverde schier onafgebroken door de lucht. Mijnheer De Celles kon te vreden zijn: Amsterdam had den Keizer met gejuich ontvangen, schoon de prefect hierdoor met zijn eigen rapporten in tegenspraak gekomen was, die herhaaldelijk van de ontevreden stemming onder het volk gerept hadden.
Een lange, gillende schreeuw: "Vive l' Empereur!" weerklonk en de witte cocardes lagen in een ommezien vertrapt op den grond. Dit was echter slechts het voorspel geweest. Napoleon werd zichtbaar ongerust. Wat zou het garnizoen van Grenoble doen? 't Was zesduizend man sterk; generaal Marchand een vurig aanhanger der Bourbons, voerde daar het bevel.
Voorafgegaan door een twintigtal ruiters, die met witte zakdoeken wuifden, een witte cocarde droegen en luidkeels: "Leve de Bourbons!" riepen, een kreet, die aanvankelijk slechts verbazing wekte, de Bourbons waren reeds zooveel jaren geleden verdwenen en die in de voorsteden met een daverend Vive l' Empereur! werd beantwoord, trokken de bondgenooten met keizer Alexander aan de spits Parijs binnen.
De vanen wapperen in den avondwind; de tamboers slaan. De aanval geldt de zeer gedunde Brunswijksche en Nassausche bataljons der voorste linie. "Velt 't geweer!" Vive l' Empereur! schalt het nog eenmaal dreunend en dreigend als een laatste vaarwel uit drie duizend kelen boven het slaggewoel uit.
En nu reisde de Keizer, door zwager Murat vergezeld, naar Compiègne; de ontmoeting was tot in kleinigheden geregeld, maar van al het ceremonieel kwam niets, want de ongeduldige man ging onder stortbuien, alleen door Murat vergezeld, haar van Compiègne uit naar Courcelles tegemoet; hier wachtte hij onder een poort de stoet op en toen deze stilhield om van paarden te verwisselen, werd het rijtuig van de keizerin geopend: "L' empereur" klonk het en Napoleon wipte naar binnen, zeker tot niet geringe verbazing van zijn jonge vrouw.
Onder het machtige koepelgewelf door het gansche hof omgeven wachtte de koning in plechtgewaad. In de verte klonk het luiden der klokken, het dreunen van het kanon. Daar worden de zware deuren van den dom wijd opengeworpen. De opperceremoniemeester treedt over den drempel. Luide klinkt zijn: L' Empereur! Als één man reizen al de hovelingen, dragers van de edelste namen van Frankrijk op.
Op dezen bloedigen dag zal de garde de beslissing niet brengen. Het commando "Voorwaarts!" zal voor haar niet weerklinken om met een "Vive l' Empereur" te worden beantwoord.
En dan redeneerde hij van "la grande nation," en "le grand empereur," en kommandeerde het gansche bataljon en liet rechts zwenken, en links op den vijand inhouwen, zoodat vrouw en kinderen achter 't bed wegkropen.
Nu volgde een piket van vijf-en-twintig grenadiers te paard; daarop drie afdeelingen kurassiers, het piket van 's Keizers lijfwacht, de jagers der garde, de ordonnance-officieren en eindelijk, op een wit Arabisch paard de Keizer! Plotseling daverde een zwaar en krachtig: Vive l' Empereur!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek