Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 juli 2025


De eerstgenoemde luisterde naar Geoffrey's mededeeling, en onderzocht de kleine patiënt. "Zij zal het er wel doorhalen," zeide hij; "zij heeft een gezond gestel; maar als zij een minuut langer in dien tocht had gelegen, zou het met haar gedaan zijn geweest. Gij kwaamt nog juist bij tijds. En nu zou ik, als ik u was, naar bed gaan. Gij kunt hier geen goed doen, en gij ziet er zelf slecht uit."

"Mijn vrouw is ziek," voegde hij er aan toe, "en ik zou gaarne willen, dat gij haar voor mij kwaamt oppassen." Het meisje nam dankbaar dit voor haar zoo geschikte aanbod aan. Zij verpleegde de zieke vrouw met de grootste zorg, want dezelfde rustige ijver, dien zij op het rijstveld openbaarde, kenmerkte ook haar vriendelijk werk in de ziekenkamer.

"U zijt detectiven, vermoed ik," zei hij, "u denkt, dat ik betrokken ben bij den dood van kapitein Peter Carey. Ik verzeker u, dat ik onschuldig ben." "Dat zullen wij zien," zeide Hopkins. "Allereerst, hoe is uw naam?" "Ik heet John Hopley Neligan." Ik zag Holmes en Hopkins een blik van verstandhouding wisselen. "Wat kwaamt ge hier doen?" "Kan ik in vertrouwen tot u spreken?" "Neen, zeker niet."

Zult gij de noodige kracht hebben om zulk eene reis ten einde te brengen? Dat schijnt mij zeer twijfelachtig voor eene vrouw; maar hebt gij reeds in het Oosten gereisd, voor gij in Perzië kwaamt? Ik heb Algerië, Egypte en Marokko bezocht. En hebt gij overal in dat kostuum gereisd? Neen, Sire; ik heb het eerst voor goed aangetrokken, toen wij naar Perzië op weg gingen.

"Van een generaal," zei Thénardier het hoofd opheffend. "Van een kolonel!" hernam Marius driftig. "Ik zou geen cent voor een generaal geven. En ge kwaamt hier schandelijkheden uitvoeren! Ik zeg u, dat ge allerlei misdaden hebt gepleegd. Vertrek! verdwijn! 't Ga u wel, dat is al wat ik u wensch. Ha! monster! Ziedaar nog drieduizend francs. Neem ze!

»Ge zijt, ons, zoals altoos, welkom, oom Sarel," antwoordde Uijs, »hoewel het misschien beter ware geweest, indien ik met de mannen van mijn trek deze zaak geheel onder elkander had kunnen bespreken. Voor ge binnen kwaamt, werd me een vraag gedaan.

Ik ben er u van harte dankbaar voor! Gij behoeft mij daar niet voor te danken. Ondanks mijn waarschuwing zou een ander doodgeschoten zijn. Hoe kwaamt gij op de gedachte zijn loop weg te schieten? Gij hadt maar te bukken. Dan zou hij toch geschoten en u getroffen hebben. Hij lag al in aanslag. Dus gij hebt geschoten en niet gebukt, om mij te redden? Ja, daarom.

"Gij komt hier om te antwoorden: en niet om vragen te doen," zei hij, met een barsche stem, terwijl hij de wenkbrauwen samentrok. "Hoe oud zijt gij?" "Vijf en veertig jaar," zei ik weer, terwijl ik mijn kop krabde. "Hoe kwaamt gij op dat Spaansche schip verzeild?" vroeg hij alweer. "Wel!" zei ik: "dat wil ik wel ereis vertellen:" en zoo zei ik hem de gansche waarheid, van stukje tot beetje.

En nochtans, zeide Nele, zijt gij het, die kwaamt met eenen vriend, dien gij mij tot man wildet geven; gij weet dat ik van hem niet wilde weten; wat heeft hij gedaan, uw vriend Hilbert, wat heeft hij gedaan voor zijne oogen, nadat ik er in krabde met mijne nagelen?

O, mijne broeders al, gij, Onbekenden, Die kwaamt en gingt, maar zonder ooit te spreken, Daar gij verkoost met geen geluid te schenden De heil'ge stilte van het diep-in leken Der onder oogenrand gebleven tranen Om mensch-verdwazing en der aarde wanen.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek