Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Daarna zette ze haar bril af, vouwde 'm op, voelde op de krant naar 't huisje er van en bukte omdat 't andere stuk wel onder tafel zou liggen. "Hier moe." Toen stond moe op, vouwde gapend de krant dubbel, keek op 't wekkertje dat op den schoorsteen stond en zei geeuwend: "Kwart-over tienen." Op haar kamertje kleedde Dora zich uit en rook de geur van haar eigen warme schoone lichaampje.
'k Heb maar te zeggen: Suze dit of dat, dan is 't dadelijk klaar, bij voorbeeld met piano spelen; 'k kan alles van d'r gedaan krijgen. Waarachtig kerel maar, onder de roos hoor je z' is zoo gek naar me als 't wezen kan, en 't moet je nooit verwonderen weet je," Flitz viel in 't komieke "als je t' eeniger tijd de namen, Flitz en Gliekke nog eens in de krant boven elkaar ziet staan."
Mevrouw Holman kreeg nu weer een indruk van aarzeling bij hem. Zij wilde het nog eens probeeren. Ze beet zich op de lip, als om zich goed te houden, en liet een paar droge snikjes hooren. "Dus je meent het?... Nou dan vind ik je vreeselijk onhartelijk, hoor! voor je broer, en voor je moeder," zei ze met een huilerig piepstemmetje. Paul pakte de krant, die op tafel lag.
"Als je 't nog eens waagt, haar te bezoeken," zeide hij, "dan smijt ik je gewoon de trappen af! Denk er om! Of ze hoog zijn of laag, er af zal je, versta je?" Sinds dien dag bleef Peter Dam weer onzichtbaar en een paar weken later lazen zij in de krant, dat hij getrouwd was. Kaja kreeg een gevoel van verlossing, maar toch was zij er niet zoo verheugd over als zij vroeger zou geweest zijn.
In 't koffie-uur, terwijl hij liep op straat en terwijl hij zat te dejeuneeren, met Sam, ze lazen allebei de krant, en daarna, terwijl hij slenterend opliep naar de Beurs, deed hij zijn best in zich op te diepen en dan te bekijken zijn aparte indrukken van gisteren nu niet bang meer voor teleurstelling, want in zijn somberheid van nu was alles egaal grijs, zonder tinting van bizondere stemmingen, en alle gedachten gelijkwaardig als de steenen van de straat.
Een gedistingeerd heer, peinsde Snepvangers, iemand met voorname manieren, zeker een notaris! Eindelijk legde het heerschap de krant neer, zette zijn monocle op en keek met lichtblauwe oogen eventjes Snepvangers aan. Schoon Meiweer, Mijnheer, knikte Snepvangers vertrouwelijk. Puik weer, klonk het hoffelijk antwoord.
Maar als ik toevallig even opsta om den waterketel op te nemen, zie ik, dat hij met de oogen dicht achter de krant zit en niet leest. Hij schrikt op. Ik vraag hem niets. Ik voel dat hij zelf spreken zal. "Je kucht leelijk, jongen." "Ja, ja...." In de kamer het vroolijk gegiegel van de zon door de gordijnen, het rinkelen van 't lepeltje in den kop, het tikken van 't mes op het bord.
"Boeh! je kijkt weer zoo leelijk!" zegt de gemeenzame deerne die vooral den majoor dient; en dan: "Daar is de krant." "De krant? waar?" "Hij staat op de trap." "De krant op de trap!? Alle duivels, wat moet dat beteekenen? Ik versta geen gekheid." "Ojee! is het weer zóó laat. De krant: wel, Kippelaan met z'n spillebeenen." "Niet thuis!" "Nee dat zie ik ook."
Ik denk tot den 21sten in Dresden te blijven en reken er vast op met Paschen in Jasnaja Paljana te zijn. Als de scheepvaart den 25sten nog niet geopend is, ga ik over Warschau naar Petersburg, waar ik moet zijn om vergunning te krijgen voor eene krant, die ik op mijn school te Jasnaja wil redigeeren.
Toen Van Kempen na het eten de krant opnam, en op zijn gemak wou gaan zitten, kwam Henk met een hooge kleur naar hem toe. Stotterend kwam 't er uit: »Vader hebt u er al eens over gedacht?« »Waarover?« »Over dat examen.« »Daar komt niets van.« »Meneer heeft vanmorgen gezegd, dat de jongens, die 't wilden doen, zich nu moesten aangeven.« »En wat wou je dan?« »U vragen of u me nu wil aangeven.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek