Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Tegen dit alles was hij niet bestand; hij voelde zich glijden naar den afgrond der verstands- verbijstering; hij deed wanhopende pogingen om zijn gemoedsrust terug te winnen, het afmattend getob over de slechtheid der menschen te onderdrukken. Hij trachtte zich volkomen af te zonderen van de buitenwereld: geen krant wilde hij meer inzien, geen brief meer lezen.
"Ja," zei hij, "heel hartelijk vind ik het zelf ook niet..., maar 't is toch werkelijk beter." Hij ging nu zitten, begon aan z'n ontbijt; het brood was als hout in z'n mond; zwijgend zat hij in die krant te kijken.
Immers de woordspeling behoeft evenmin als de werkelijke volksetymologie met een woordverandering gepaard te gaan. Op volksluim berust ook wel de Vlaamsche weêrregel: "Sint Andries brengt de vries, Sint Mathijs breekt het ijs. Zuivere klankassociaties, als krant uit courant, die het gevolg hiervan zijn, dat de klank lastig, of de herinnering gebrekkig is.
't doet er ook niet toe; donker blond weet je; aardige oogjes, ze kan je d'r zoo mee aanzien, en de muziek leest ze d'r mee van 't blad, net als jij of ik de krant; 't neusje is nog veel kleiner dan dat van d'r mama," de vriend had mama nooit gezien "en 't mooiste van alles is nog d'r mond; jongens, daar heeft ze zulke weergasche mooie tanden in, zoo blank," Flitz werd poëtisch "zoo blank als een zieltje!
Eens moesten zij zelfs een pad graven naar het hekpoortje, zoo lag alles onder den dikken sneeuwpels. Teeken van leven kregen zij niet uit de stad, en M. Snepvangers waagde zich niet buiten. Met Nieuwjaar bracht de postbode Met de dagelijksche krant eenige nieuwjaarkaartjes, wenschen van voorspoed en geluk. Bedrukt spraken zij weer maar hoopvol van de lente, van de komende geneugte.
Bijna .... want wat verder ter zijde bij de deur der ~suite~ staat Willemien, geheel alleen, door niemand bespied, aan zich zelve overgelaten. Zij heeft zich meester gemaakt van de »Oprechte Haarlemmer", die Zondags op de piano blijft zwerven. Zij leunt tegen den wand en houdt de krant uitgespreid, zoodat niemand een blik op haar gelaat kan werpen. Arme Willemien!
Caddo bezit ook eene drukkerij en eene krant, die eens in de week uitkomt. Maar het is niet de school of de gevangenis, niet de spoorweg of de drukkerij, die in de eerste plaats de belangstelling verdient, de nieuwsgierigheid prikkelt: dat doet vooral de bevolking van het wonderlijke stedeke. De bewoners van Caddo zijn op zich zelven de grootste merkwaardigheid.
Krasser heeft reeds bij de eerste woorden van zijn chef den brief uit het loket genomen en reikt hem nu over, terwijl hij er een Handelsblad bijvoegt. "Hier is de brief en de krant, waarin de oproeping is geplaatst." "Dank u." De procureur kijkt den brief even in en ontvouwt daarna de krant. Na een oogenblik zoekens legt hij het blad voor zich en leest overluid: "Oproeping.
Die vuile jodenhaters staan te hoog in de wereld; ze kunnen d'r niet bij en die smerige presse helpt ze, d'r is maar één fatsoenlijke krant in Frankrijk dat's de Aurora, die lees ik, daar heb ik m'n laatste sou voor over de Aurora zeit ook, dat Dreyfus d'r uit komt, eer 't jaar om is en de Aurora is het eenige blad dat de waarheid spreekt.
Ik zag dat de keien en 't stof nat waren, de sproeiwagen was er over heen gegaan, ergens lag een nat stuk krant. En ik hoorde Hoyer zeggen, dat-i opstond, want dat die blauwe steen zoo optrok. En nu hoorde ik weer diezelfde stem, maar wat beschaafder, met wat meer modulatie: "Je zult me excuseeren, Koekebakker, om elf uur heb ik een conferentie."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek