Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Frits die zijne krant nu wel al driemaal had kunnen doorlezen, en nog niets van het rijtuig merkte, kon zijn ongeduld en misnoegen niet langer verbergen. Hij begon heen en weer te loopen, bekeek de armzalige prulplaten die de zaal heetten te versieren, en kon zelfs geen glimlach krijgen over de merkwaardige lotgevallen van de schoone Genoveva, hoe comisch-tragisch ze daar ook waren voorgesteld.
"Wat meen je?" zei Koendert. "Wel van de krant," zei ik weder. "Zou ik het doen?" "Nog eens schrijven?" vroeg mijn man, en daar hij glimlachend zijn kopje vatte, begreep ik het al dat hij er trotsch op was en zei ik: "Waarom zou ik het laten nietwaar?"
Protesten die niet werden voorgelezen, hadden weinig of geen zin: de Duitse instanties konden ze zonder meer aan de kant leggen. Maar de openbare afkondiging, in een tijd waarin krant en radio alleen bekend maakten wat de bezettende macht goedgekeurd had, was een geducht wapen.
"Ga dan gauw zitten hier zijn je toffels Trek je je boord niet uit?" "Zeker kind." "Wat ben je koel, van avond." "Hannaatje, doe nou weer geen ontdekkingen! Waar is de chamberloek?" "Trek je vest ook uit. Je zult het te warm krijgen." "Dank je, wijfje." Met de muilen an en warm in zijn chamberloek, zat hij in den leuningstoel. "Is er nieuws?" "Niets." "Heb je de krant?" "Hier."
En 's avonds, alleen onder de lamp, op d'r krant gestaard over haar bril en aan de Linnaeusstraat gedacht. Zij kon niet om negen uur naar bed. Ze zag de trams rijden in den avond over 't pleintje bij de Mauritskade, waar ze op uitkeek van haar bovenwoning, ze zag de lichten schuiven.
Maar mijnheer, hoe zal ik u mijne verwondering beschrijven, toen ik daar boven het eerste opstel al dadelijk las: "een woord tot de vrouwen." De vrouwen! ik had er den krantenjongen wel met zijn neus op willen drukken. De Krant voor Dames, maar het woord tot de Vrouwen!
Samen gingen ze nu naar den akker, waar de koolraap gegroeid was; en de boer, die bij 't verhaal van den arme zijne ooren bijna niet had kunnen gelooven, wreef zich nu de oogen, omdat hij wezenlijk niet wist wat hij zag. "Wel verbazend," riep hij, "dat mag in de krant! Zoo'n dikke dame kan wel een heelen wagen voor zich alleen gebruiken met twee paarder er voor." En zoo gebeurde het.
Wat heeft zoo'n man 'n jongetje P. G. te vragen in de krant, en dan... wegteloopen met 'n mensch z'n geld! Ik vraag je, wat doet er de godsdienst toe? Ik wou ... ik wou ... dat-i 'n roomsch jongetje genomen had, met 'n ... koussie van duizend! Ja, moeder, dit was zeker beter geweest. 'n Roomsche is net zoo goed als 'n ander, dit zeg ik maar!
"Ratten?" "Ja, ratten. Skinner had bij slot van rekening toch gelijk!" "Wat bedoel je?" "Hoe kan ik dat zeggen vóór ik een krant heb? Groote Ratten. Goeie God. Als ze hem maar niet opgegeten hebben!" Hij keek rond naar zijn hoed en besloot dan maar zonder hoed te gaan.
En opziend tegen de beurs-drukte bleef hij nog een poos zitten kijken in een viezige krant, las de gemengde berichten en advertenties die hem niets konden schelen, en liep toen loom op, naar de Beurs. Daar, in 't roezig geraas, werd zijn hoofdpijn zoo erg, dat hij er wat duizelig van werd, en tegen een pilaar moest gaan staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek