United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Want nu was de zon weg, en nu kwam er kou van over 't meer, en de duisternis viel, en de angst kwam in 't spoor van de schemering, en in 't bosch begon het te kraken en te ritselen. Nu was het uit met den vroolijken moed, dien de jongen had gevoeld, terwijl hij boven in de lucht was, en in zijn angst keek hij om naar zijn reiskameraad: hij had immers niemand anders om zich bij aan te sluiten.
Eens vloeg er een op Mathildes voorhoofd, liep snel rond tot bij de wenkbrauwen, sprong toen op haar hand, liep op en neêr, sleep zijn voorste pootjes tegen elkaar en liep weêr op en neêr. Mathildes oogen, moe van het turen, knipten wakker. Zij had zóo innig aan hem gedacht, dat een lichte koû over haar heenging, onder haar kin tegen haar hoofd op.
Maar toch lag nog hier en daar de kou en de barschheid van den winter over het landschap. Aan den anderen kant van het meer scheen open en licht bebouwd land te liggen, maar waar de ganzen neergekomen waren, lag een groot dennenplantsoen. En 't was, alsof de naaldboomen de macht hadden den winter vast te houden.
Piet kwam naar omlaag, opende het portier en trok met de rechterhand aan de pet, bij wijze van salut. "Mevrouw, daar staan we. We kunnen d'r niet verders door." "Jawel Piet!" antwoordde mevrouw. "Jawel Piet!" bauwde deze haar na. "Neen mevrouw. Ik kan de bruinen niet verder krijgen!" "Vriend!" zei dominee; "doe dat deurtje weer dicht; daar komt nogal kou binnen." "Jawel!" hernam Piet verwijtend.
"We hebben geen dokter, dat wil ze niet;... ze heeft hoofdpijn en ze eet niet, en koorts 's nachts." "Ze zal kou gevat hebben; er zijn op 't oogenblik zooveel menschen ziek; de heele stad door; m'n broer is ook pas beter.... Hoe is 't mogelijk met dit weer, hè? 't Komt zeker van de dikke nevels 's avonds, maar overdag is 't zalig, vin-je niet?"
En dan moet men bovendien niet bang zijn voor de kou; want de temperatuur van het water in de open lucht is hier niet hoog. Te Sucre werd mijn vraag naar zulk een gelegenheid met een medelijdend schouderophalen beantwoord, en Potosi ligt veel te hoog, dan dat men daar het kostbare water zou willen verspillen aan iets zoo lichtzinnigs en overbodigs als een bad.
Hij had het bevel om een paard in gereedheid te houden niet gehoorzaamd en zeide: "Ik heb de paarden niet gezadeld." "Vroeg wakker. Er wordt gevochten, maar zeg er niets van." En zijn meester ging binnen. Carolus stond nog een tijd te staren, tot hij rilde van koû, toen zocht hij zijn slaapplaats bij Walid op.
Naar beneden en het wit steenen plakje geschept vol frissche sneeuw, en dan de kachel uit en haar zoo gelaten in de kou van de werkplaats. Maar den volgenden dag was 't pad een poel, het vroor niet langer, het dooiwater lekte en rikketikte om mijn huis watergestraal en gesijpel klutsten kuiltjes in de sopperige brij van sneeuw en modder, en groeven de voegen tusschen de gele straatklinkers uit.
Hij vatte haar teeder bij haar schouders en zoende haar bleeke wangen. Maar dien zoen voelde hij als op doode wangen. Onmerkbaar trilde er iets in zijn oogen; er ging een koû door hem heen. Je zult bepaald heel gauw weêr beter zijn, zeî hij. Zij gingen samen even zitten voor het venster, op twee stoelen vlak bij elkaâr. Mathilde was nog in haar witte nachtgoed; haar gezicht was nog witter.
"Hei-je 't zoo warm?", zei Eleazar, huiverend in de kilte der kamer, na de lekkere warmte bij Suikerpeer. "Warrem? 'k Hei 't nie warrem en nie koud 'k hei 't lèkker 'k hei me in geen maande zoo lekker gevoeld. Niks as 'n kou gewees enkel 'n kou"... De deur werd geopend en Jozef, de oudste zoon, kwam binnen.
Woord Van De Dag