United States or Martinique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dit alles werd getrouw volbracht, maar het geheim lekte uit, tot groot vermaak van de heele familie; want tante March deed al haar best om heel onschuldig te kijken, en hield vol dat zij niets kon geven dan de ouderwetsche paarlen, die zij al zoo lang aan de eerste bruid beloofd had. "Dat is een huishoudelijke smaak, dien ik met blijdschap in je zie.

En overal, hoe hij zich keerde, daar straalden wijduit-stralende sterren; ze hingen los en laag in de lucht;.... en daar flikkerde het lichtende karkas van een gebouw omhoog;.... en dáár waren gloeiende letters geschreven of lekte vlammend cijferschrift. En hij dwaalde maar door, doelloos door, met een bang en vreemd gevoel bij zich.

Hij hoorde de naar boter smakende melk in zijn holle maag boebelen; het lekte van zijn kin tot in zijn hals, en hij zei tot de koe: "O wandelende herberg, wees gedankt!" Al verder gaande wierp hij van voldoening over de weiden de luide knallen van zijn zweep, en hij dacht: "Marieken is hier nog te keurt!"

"Heeft een engel zulk rechtstaand haar en zulke fonkelende, venijnige oogen? En hebt gij niet gezien, hoe minnelijk Nox haar de handen lekte, als ware hij verblijd eenen ouden vriend of eene oude vriendin terug te vinden?" "Kinderachtigheden altemaal," hernam Peternelle.

Zijne makkers schenen niets te weten of ook besloten te hebben om te zwijgen, althans ook van deze zijde lekte niets uit. Columbus meende daarom nu zelf naar Spanje te moeten gaan, om daar aan zijne Monarchen mededeeling van de vondst te doen en een onbewimpeld verslag te geven van den heelen stand van zaken.

Daar gekomen liet hij zich tij-mêe weerom drijven, stak zijn pijp aan, en genoot zoo van den zuuten avond, die neerkwam op het wijde land. Het licht van de zakkende zon vloeide lijk goud over de wereld, 't spoelde uit de lucht, dreef over de velden, lekte van de boomen, plakte op de stammen en verguldde de witte koeien en de witte gevelen der huizekes waarvan de ruiten gensterden.

Uit dat kleine laadje heeft Helmond een pijp zwarte drop genomen en steekt die, starend voor zich heen den kleinen Wulters toe. De jongen lekte tot dank met de roode tong langs zijn schat en rende de straat op. Thomas krijgt geen antwoord op zijn vragen. "Watblief? De generaal? O ja veel beter. Je vraagt of het beter was....? Maar zie jij dat niet?" "Ik dokter?" "Ja, zie je dat niet?

Onder de sneeuw door waren versche krachten opgestaan, waarvoor hij uit den weg moest; uit de lucht waren zijn vijanden gekomen, met aan 't hoofd de jonge zon. En zij beglansde hem, loech er stekend op en door, en hij smolt, de goede sneeuw, en lekte en drupte in zingend, stralend water dood. Zoet muziek van blinkende perelen, overal!

"Laat den hond in de keuken, Richard!" "Nee, nee! Hij moet hier komen! Ik wil hem zien! Hec! Hec!" Haast huilend van angst, dee ze de deur open. De hond sprong jankend naar binnen naar het bed, lekte de vrije hand van den zieke. "Richard, ga nou slapen, blijf nou rustig." "Wie ben jij?... Waar is mijn vrouw?... Wat moet jij hier?... Ga weg van mijn bed! Ga weg!"... "Doet je dat goed?"

Hij trok den wortel naar zich toe, vatte hem eerst met den mond, daarna met de beide pooten, of liever met de klauwen, aan, klemde hem er tusschen en beet nu, terwijl hij den wortel steeds verder in den bek schoof, betrekkelijk zeer groote stukken er van af; hij lekte zich intusschen voortdurend de lippen schoon en deed dit ook met den wortel, die hij nu eens aan de eene dan weer aan de andere zijde in den mond stak.