Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
En het volk hoorde hem; en het werd zoo uitgelaten, alsof het zich aan thee bedronken had, want dat is Chineesch. Nu zeiden allen: «O!» en hielden hun wijsvinger in de hoogte en knikten daarbij. De arme visschers echter, die den werkelijken nachtegaal gehoord hadden, zeiden: «Dat klinkt niet onaardig; de zangwijzen gelijken ook op elkaar; maar er ontbreekt toch iets aan, ik weet niet wat.»
Alle kabouters verdrongen zich om hem, behalve het kleine dwergje, dat de menschen altijd zoo geplaagd had. De oudste vroeg hem, wat hij op 't veld kwam doen. Hilbert vertelde de gansche historie, en de deutels knikten allen met hun grijze kopkes, het hoofdmans-guurke vooraan, behalve dat ééne, booze aardmannetje weder, dat zich zoo gauw mogelijk ging verstoppen.
Eigenlijk rilden Donaat en Cordule. Eigenlijk voelden ze eene pijnlijke benauwdheid, en hunne vingeren begonnen koortsig te scharrelen over hunnen schoot. Ze keken malkander aan. Elf? .... Ze knikten. Ze bogen saam hun hoofd.
Zijn knieën knikten, zijn lichaam vouwde zich krampachtig, en hij viel in stuiptrekkingen op de grond. Men kon zijn beenderen horen kraken, maar geen hand werd tot hem uitgestrekt. De Koning en zijn Raadslieden sloegen dit toneel met de grootste kalmte gade. Slechts de twee ambtgenoten van Mazesi hadden zich opgericht en zich elk aan een zijde van hem geplaatst, aandachtig op hem neerziende.
De bloemen knikten vroolijk, en haar geur verdreef het weemoedig verlangen naar huis, dat hij tot nu toe gevoeld en gekweekt had. Tusschen het teedere groen, in de lauwe, mollige lentelucht, voelde hij zich op eens thuis, als een vogel, die zijn nest gevonden had. Hij moest de armen uitstrekken en diep ademhalen. Hij was zoo gelukkig.
In één woord, de schrik was bij hem ten top gestegen. Toch had hij, terwijl zijne knieën knikten, de geestkracht nog om met bezwijmende stem te roepen: "Master Uncle!.... Master Uncle!" Hij verkreeg evenwel geen gehoor. Uncle Prudent en Phil Evans twistten maar voort. "Master Uncle!.... Master Uncle!...." kreet de rampzalige Frycollin voor de laatste maal.
Maar we knikten haar vriendelijk toe, en zeiden dat het »zoo warrem wier binne«; Hannes was zoo beleefd mogelijk, spuwde slechts driemaal op den grond van de foyer, en ging toen naar het raam, om te kijken, of de brandladder bereikbaar was. Na vijf minuten kwam hij me roepen, en, terwijl hij snel de rest van mijn glas bier opdronk, fluisterde hij, »feruit, ze kijk net niet.«
Zijne armen zakten machteloos neer, en zijn hoofd hing op zijne borst; zijne knieën knikten onder zijn gewicht, iedere zenuw en spier van zijn lichaam scheen ineen te krimpen en alle veerkracht te verliezen, en hij viel voor des pelgrims voeten neder, niet als iemand die zich vernedert, die nederknielt, of zich nederwerpt om medelijden in te roepen, maar als door onzichtbaar geweld ter neder geslagen, zonder dat hij eenigen tegenstand kan bieden.
De oorlog tegen onzen wettigen vorst, indien wij er toe gedwongen worden zal, in alle geval, een groot ongeluk zijn, dat wij behooren te ontwijken zoolang wij kunnen. Is dit niet het gevoelen der meerderheid dezer vergadering?" Velen der tegenwoordig zijnde ridders knikten met het hoofd of antwoordden bevestigend. "Laat ons dan tot een besluit komen, heeren", hernam de proost.
Hare knieën knikten, terwijl zij verder trad. Zij overdacht bevend, of hij iets aan de uitdrukking van haar gelaat zou hebben kunnen bespeuren. Toen zij dien middag na vieren op de Princessegracht aangebeld had, vroeg zij Bet, die opendeed: Is er visite binnen? Ja, freule, dat is te zeggen, de jonge mevrouw Van Raat met den kleinen jongen, en dan ook nog de dames Eekhof. Niemand anders?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek