Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Een half uur verstreek, een uur, maar niemand kwam; telkens wanneer de klok sloeg, richtte Fantine zich op en zag naar de deur; dan zeeg zij weder neer. Men zag duidelijk haar gedachte, maar zij sprak geen naam uit, zij klaagde niet, zij beschuldigde niet. Maar zij hoestte akelig. 't Was alsof iets duisters op haar nederdaalde. Zij was doodsbleek en haar lippen waren blauw.
"Zeker," zegt het mannetje, en hij trok zijne vilten schoentjes uit en stapte op een' stoel en bekeek de klok en smeerde de raderen, en een oogenblik later tikte de klok weer. "Dank je vriendelijk," zei Lize. "Wat ben ik je schuldig?" "Niets," zei het mannetje. "Komaan, nu moet ik weer verder. Als je eens eene wandeling door de bergen maakt, kom dan ook eens bij mij.
De priesters stonden niet toe, dat een vrouw de klok deed klinken, omdat zij van meening waren, dat daardoor het metaal zou worden bezoedeld en dof werd, en hun zelf onheil zou overkomen.
"Dat wil ik wel gelooven," zei het mannetje, "'t is ook iets heel bijzonders met deze klok. Ik ben aangesteld, om er op te passen en er voor te zorgen. Maar dat is niet gemakkelijk, dat verzeker ik je. Altijd moet ik luisteren, of de klok regelmatig tikt. Ik kan nooit langer dan een uur van huis. 's Nachts slaap ik nooit in een bed: ik moet dan altijd voor de deur liggen.
Stil gingen ze naast elkaar. De steentjes wreven en kraakten, eentonig, zangerig-knarsend onder de voeten. Een zwerm vinken joelde lawaaiend in 't gras. Ze vochten om iets, om een worm. Anders stilte. Anders de gouden warme koestering van de zon op de dingen. In het dorp, flauwtjes, klepte de klok. Rustige galmpjes kwamen gedragen. "... Lize"... "... Ja"... "Ik moet 't toch zeggen."
De klok slaat acht uur, en dus is er juist een half uur, om in het hospitaal te zien, eer de buitenpatiënten komen.
Dit geschiedde en de beide vrienden wachtten nu getroost en gelaten het uur der redding af. De klok van den grooten kerktoren had reeds twaalf slagen van zich gegeven: een doodsche stilte heerschte door heel het gesticht; en nog hadden de beide vrienden geen gerucht gehoord, dat hun een schijn van redding aankondigde.
Wij haalden diep adem toen wij weer buiten kwamen, het contrast was ook zeer groot. Een vroolijk zonnetje scheen, vogels zongen in de boomen en bloemen geurden langs groenomzoomde vijvers, vol dartelende goudvischjes. In een afzonderlijk gebouw hing een enorme bronzen klok, wegende 60000 kilo's.
Hij strekte zijn handen naar den haard uit zijn vingers bleven koud. Hij hoorde den koekoek van de klok twaalf malen, voor hij wist, dat er een uur was verloopen. Een ketting rammelde ... hij wendde zich om ... de weerwolf stond achter hem. "Ik ben hier, om te kaarten," zeide hij, "heb je alles klaargelegd?" "Nee," antwoordde Gerard. "Zie dan naar de speeltafel daar liggen de kaarten."
De oudere Stastok was een man van de klok en stond diensvolgens om zes uren op, ten einde om halfacht aan het ontbijt te zijn; en daar hij volstrekt niets te doen had, vulde hij dien tusschentijd met pijpjes rooken aan. Opmerkelijk is het, dat naarmate men minder bezigheid heeft, men des te bekrompener over den tijd denkt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek