Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Stil, fluisterde de kikker, daar komt de Man van gisteren avond! Hè, wat loopt hij hard! Zeker weer veel te doen! En de kikker grinnikte zachtjes voor zich heen. De Man kwam aan. Hoog kwam hij aan over het beschaduwde zandpad, en zijn bruin hoofd was gebogen. Hij ging voorbij. Man!... Man!... Man!... riep 't viooltje weer, zoo hard ze kon. De man bleef staan.
Ik zal mijn best doen, heusch! beloofde 't viooltje: Ga nu maar eten en kom gauw terug. De kikker rekte zijne lenige ledematen wat uit. Hij was stram van 't stil zitten. Toen liep hij rekkende tusschen 't korte gras door, tot aan den rand van 't zandpad, en sprong heen. Het viooltje zag hem na zoolang ze kon.
Waarom! waarom! omdat ik het doe! Moet je het dan doen? Ja, af en toe, als ik niet stil zit. Je kunt toch niet altijd op dezelfde plaats blijven! Waarom niet? 't Viooltje was nu goed wakker, en keek onschuldig-open den kikker aan. Hoor eens, zei deze, als je nu nog één keer "waarom" vraagt, ga ik heen. Ik wil graag wat met je praten; maar je moet me beloven geen "waarom" meer te zeggen.
Het is niet noodig en beter zoo.".... Verder gingen ze weer op het zachte pad, stil als schimmen. Nu, over hun rug, daalden de lichtplekken tot aan hun voeten, en bleven dan strak liggen op den grond. Zie je wel! fluisterde triomphantelijk de kikker; als hij iets te zeggen heeft, dan moet hij maar niet spreken! Stom of niet? En dat doen ze nu allemaal, om later maar weer veel te doen te hebben.
"Dan zegt die weer: hocus, pocus pas, 'k wou, dat ik weer een kappelletje was, en dan wordt het een kapel. Is dat niet wonderlijk?" "Dat zal ik Jaap vertellen," zei Bob. "Kijk Foxje eens," zei Dolf, "òf hij ook moe is. Pas maar op je tong, zoo meteen springt er een kikker op, net als op die van Pluto. Ik zou, als ik jou was, mijn rood lapje maar gauw naar binnen halen.
Och, beste kikker, maak mijn wortels los uit die leelijke, booze aarde!... Of zeg me, ik bid je, zeg me de reden waarom ze zoo doet! Ik zal dan maar erkennen, dat ik het ook niet weet. Maar waarom laten de menschen dan die lichten uit hun oogen vallen? Ja, vader zei: dat gebeurt zoo dikwijls, die tranen! Dat is alles heel gewoon! Dat gebeurt, als ze iets moeten doen, dat ze liever niet doen!
Het viooltje dacht aan de Gedaante, lijkende op den Man, en hoe die gezegd had: "Niet sentimenteel zijn"; en ze was blij, dat ze niet mee behoefde te gaan met den kikker, die haar sentimenteel vond, zooals de Vrouw mee was gegaan met de Gedaante.... Ze wilde wel alleen blijven. Ze kon dan tenminste stil denken wat ze mòèst denken, en treurig zijn, als ze treurig mòèst zijn....
Vaarwel! zei de kikker, zich omdraaiende, en met zijn koele, geheimzinnige, goud-en-zwarte oogen even naar 't blauwe bloempje ziende.
"Maar kinderen, wat hebben jelui uitgevoerd!" riep mevrouw Van Brakel verschrikt, de natte kleeren van Hans ziende. Allen zetten groote oogen op. "Wat is er gebeurd?" riepen Dolf en Door. "Dit jongetje," zei Nel, op den snikkenden Hans wijzende, "was op eens heelemaal vergeten, dat hij een jongen was en dacht, dat de kikker daar ginds in den plas zijn broertje Bob was.
Je bent niet onaardig, en niet dom ook, zei de kikker gevleid; en hij zag met zijn air van meerderheid, welgevallig neer op 't kleine bloempje, dat zoo toonde hem te waardeeren. Slaap wel! Ik zal van de Vrouw droomen, en van haar stem! Ik droom nooit. Wat zou ik haar gaarne terug willen zien, en nog eens hooren zeggen: "Wat is het mooi hier!" Maak je maar niet ongerust!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek