United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze voelde zich héél wat minder dan de kikker, die zooveel wist, en een vader en een moeder had gehad. Ze begreep wel niet wat dat voor dingen waren, maar in ieder geval: zij had ze niet! Dat zal de schuld wel zijn van dat rare ding, dat over je heen aait en dan daar boven in de dennen begint te zingen! zei ze; onwillekeurig de schuld gevende aan dat, wat in haar leven de meeste plaats innam.
Ze zou graag uit vriendelijkheid een kusje op het mooie, koude kikkerlijf gedrukt hebben; maar de kikker was al te ver van haar vandaan; en eigenlijk vond ze dat wel prettig; want ze zou 't meer gedaan hebben om hèm, dan om zichzelve. Hij was zoo griezelig koud om aan te raken!
Och, lieve kikker! blijf bij me! Ik zal zien wat ik doe. Ik kan me begrijpen dat zoo'n klein ding als jij, dat nog niets van de wereld kent, raar staat te kijken, bij alles wat je eenzaamheid even verstoort. Ik voor mij verwonder me over niets meer! Vertel me eens wat van de menschen! vleide 't viooltje. Ze vond het heerlijk, gezelschap te hebben.
Je vond me knap, en wou dat ik vertellen zou, en nu ... ik begrijp je niet! Dat ìs 't juist, beste kikker!
Vooral omdat hij wist, zoo'n hoog-wijs uiterlijk te hebben, speet het hem, dat hij zich had laten verleiden om uit de rol van sfinx te treden, waarin hij gewoonlijk bij alle dieren en planten zooveel succes had. Dag kikker! dag beste, goede kikker! zei zacht 't viooltje. Dank je voor je gezelschap. Denk nog eens aan me; later; als ik dood ben misschien.
Een kikkertje spant hij er voor, dat is het paard, zegt hij. Bobbie en ik vinden uit rijden gaan prettig, maar niet als we kikkers waren. En dan met zoon kikkerpaard, dan zouden we zeker zeeziek worden. Want dat doosje wipt zóó, hup, hup, net als de kikker. Bobbie en ik hebben eens het doosje opengemaakt, toen Jaap in 't gras een koetsiertje zocht." "En was Jaap ook boos, toen hij het zag?"
Ze had de Vrouw nog zoo gaarne iets hooren zeggen; maar ze zag beiden verder en verder gaan, al maar zwijgend. Opeens hoorde ze in de verte ritselen, en zag ze hen weer komen. Daar komen ze weer! mopperde de kikker. Met dat gezanik! Je durft je niet te bewegen, zoolang ze in de buurt zijn! Nu was de Man het dichtst bij het viooltje.
"Dacht jij, dat ik in een kikker omgetooverd was?" vroeg Bob lachend. Nog heviger ging Hansjes bolletje. "Hansje dacht," zei mevrouw Van Brakel, "dat een bad op zoo'n warmen dag wel frisch zou zijn, maar hij vergat zijn kleeren uit te trekken." "Ik kon het heusch niet helpen," zei Leni, half schreiende, "maar ik zag een klein vogeltje, dat o zoo akelig deed.
Ook heb ik wel eens hooren vertellen, dat ze je soms wat ingeven, waardoor je een naren dood sterft; en dat ze dan bij je staan kijken, of er héél wat moois te zien is. Maar ook dit weet ik alleen van hooren zeggen. Vader zag zóó iets nooit! Vertel nog meer! zei 't viooltje, diep ademhalend, toen de kikker zweeg.
Och, hadt je maar heelemaal niets verteld; dat was misschien beter. Nu weet ik alleen: dat ik nóóit iets weten zal! nóóit iets begrijpen kan! Zie je wel! zei boos de kikker: zie je wel dat de duivel los is in "waarom"? Daar heb je 't nu al! Eerst was je blij, gezelschap te hebben in je eenzaamheid. Om jou heb ik hier mijn tijd verdaan, op een plaats waar ik heelemaal niet hoor!
Woord Van De Dag