United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ook heb ik wel eens hooren vertellen, dat ze je soms wat ingeven, waardoor je een naren dood sterft; en dat ze dan bij je staan kijken, of er héél wat moois te zien is. Maar ook dit weet ik alleen van hooren zeggen. Vader zag zóó iets nooit! Vertel nog meer! zei 't viooltje, diep ademhalend, toen de kikker zweeg.

"Zult ge nu vechten?" zei de Hertog met een tartenden glimlach, terwijl hij den stok opnieuw ophief. "Of hebt ge nog een nadere opwekking noodig?" "Vechten? Ja, waarachtig, dat zal ik!" antwoordde Van Stralen, diep ademhalend. "Zend uw getuigen hierheen; ze zullen de mijnen ontmoeten. Ik heb u verder niets meer te zeggen. Onze sabels zullen het overige doen."

Onwillekeurig vielen Liesje's oogen op de poort. "Wat beteekent dat?" vroeg zij op eens op de wapenspreuk wijzende. "Nunquam retorsum! Nooit achteruit!" antwoordde hij. "Dat is goed," sprak zij, diep ademhalend, en versnelde haar tred. Zoo kwamen zij bij de torendeur; een oogenblik overviel haar een gevoel van zwakheid.

Behoedzaam drong zij in het kreupelhout aan den rechterkant door. Maar ze zag of hoorde niets. Vervolgens ging zij naar den linkerkant, aldoor luisterend, ternauwernood ademhalend. Haar oog bespiedde alle schaduwen; zij doorzocht tot zelfs de meest onwaarschijnlijke hoeken. Eindelijk stond zij stil onder de groote appelboomen en voorzichtig keek zij rond.

Dat alles verlichtte en troostte Oblonsky. Maar ook physisch werkte Petersburg weldadig op hem. Het verjongde hem. In Moskou had hij dikwijls bezorgd een blik geworpen op zijn grijzend haar, had na het middagmaal een kort slaapje gedaan en zich uitgerekt, ging langzaam en zwaar ademhalend de trap op, verveelde zich met jonge vrouwen en danste op de bals niet meer mede.

"Wat scheelt het kind?" vroeg hare moeder angstig. Het kind echter stond, diep ademhalend, boven in haar kamertje.

Zijn gemoed ging open voor de weelde van dezen heerlijken winterdag, die wel een lentedag geleek. Hij wilde ver gaan, heel ver, altijd voort, diep ademhalend van geluk, bijna het uitjubelend.... denkende aan haar, steeds maar denkende aan haar! "Zoo alleen op weg?" vroeg hij eenige uren later aan zijne zuster, die hij hier ver van haar huis ontmoette.

Hoog, daar waar de zon schijnt ver, ver de wereld uit." "Ver ver " herhaalde Helle. Het klonk zoo mooi, vond hij, net als een sprookje, zooals vader vertellen kon, en voorloopig stelde hij er zich mede tevreden. Maar kort er na trok hij haar weer bij de hand en zeide hij, gejaagd ademhalend: "Zoo ademde vader, toen we in den trein zaten." Zonder te antwoorden staarde Kaja hem aan.

Opeens was hij klaar wakker en wipte uit zijn bed. "Zij-je 't gij, boas?" riep hij werktuigelijk. En meteen, waggelend op zijn nog onvaste beenen, was hij bij het raampje en trok het open. De heerlijk-frissche zomernacht-lucht woei hem als een adem van frisch leven in 't gezicht, en vulde met een gulle teug van nieuwe krachten zijn benauwde longen. "Ghááá!... zuchte hij, diep ademhalend.

Rechtop liep hij, diep ademhalend, zich geheel gevend aan 't genieten van de zwarte stilte. Hij kreeg er zoo'n sterken indruk van, dat 't hem was als schreed de nacht, belichaamd, in rustige grootheid, met hem voort.