Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
Ik val neer op een vuilen ijzeren krib; mijn mooie jas kreukt.... Een handvol cigaretten geef ik om mij heen. Zwarte, vuile handen zijn gretig naar mij uitgestrekt. Ik geef nòg meer cigaretten... mijn koker is leeg... er is er geen meer over voor mij-zelf. Dan steekt een der groezelige handen mij een sigaret toe. »Hier, je heb' er zelf geen meer over!« Ik kijk verbaasd op.
»Kijk eens, dáár, Bob, dáár, vlak onder het keukenraam, op den grond! Daar liggen ze!» Bob zette den kijker van zijn oog want zonder dat voorwerp zagen wij veel beter, hoewel wij dat natuurlijk voor geen honderd gulden hadden willen bekennen, en nu zag hij ze ook. »'t Zijn ze, Dorus! Die aap! Ze heeft ze vlak onder het keukenraam gelegd om ze goed onder haar bereik te hebben.»
Ze hoorden, hoe de donna hem op de grofste manier uitschold als ooit met een armen duivel geschied was en zeide: Kijk, wat staat het je mooi! Gij zijt naar een andere vrouw gegaan en wilde er heel voornaam verschijnen in uw scharlaken kleed. Was ik niet genoeg voor je? Ik kan heel wat mannen voldoen, vriendlief en niet alleen jou. Hadden ze je maar verdronken, waar ze je insmeten.
Den volgenden morgen was de vloot weer in slagorde geschaard doch Blake was naar Duins geweken en bracht zich in veiligheid op de Theems. Terstond liet Tromp de onderbevelhebbers en de voornaamste kapiteins aan boord seinen. De eerste, die aan de oproeping gevolg gaf was Michiel Adriaensz. De Ruyter. "Kijk eens, Huib, wat een patertje Goedleven!" zeî Jonge Kees. "Een echte zeerob!
Op het slot van Lothario komt Meister met dezen "Bond van den toren" in aanraking, en hij krijgt op zijn aanleg een beteren kijk.
O, had ik uw oogen maar, sprak Vitalis, maar ik zie slecht; kijk ginds eens. Hij wees recht vóór zich, maar daar ik hem toen nog geen antwoord gaf, want ik durfde hem niet bekennen, dat ik niets zag, begon hij weder voort te loopen. Eenige oogenblikken zwegen wij, maar daarop bleef hij weder stilstaan en vroeg hij nogmaals of ik geen boschje boomen zag.
"Maar kijk dan," zeide Schaunard, terwijl hij het pakje open maakte, "dat zijn geen haren, maar hemden, die ik naar de waschvrouw breng, die naast den geldwisselaar, twintig pas hiervandaan, woont." "Dat is wat anders," merkte de concierge, na den inhoud van het pakje onderzocht te hebben, op. "Maar zonder indiscreet te willen zijn, mijnheer Schaunard, zou ik ook uw nieuwe adres mogen weten?"
»O, wat die betreft, daar kunt u niets mee doen, mijnheer Hog." »En waarom niet, als ik u vragen mag?" »Omdat het trouwringen zijn, die door den predikant bij de huwelijksplechtigheid aan den vinger van bruid en bruidegom gestoken worden...." »Waarlijk?.... Kijk, kijk!... Toch neem ik ze.... men kan niet weten... Tot straks, mijnheer Benett, tot straks! Ik moet maken dat ik wegkom." »Tot straks!
Komedianten! schold het volk, nu de Aanzienlijken hadden gescholden. Kijk ze, met hun lange haren en hun gele meidejassen! Kijk ze met hun dansschoenen loopen over de Sacra Via! Schamen ze zich niet!? Koordedansers! Komedianten! Sch
Toen de beren de wilde ganzen zagen, wezen ze die aan hun jongen en bromden: "Kijk zij eens! Ze zijn zoo bang voor een beetje kou, dat ze in den winter niet thuis durven blijven." En de oude wilde ganzen bleven hun geen antwoord schuldig, maar ze riepen tegen de jonge gansjes: "Kijk zij eens, ze liggen liever een half jaar te slapen, dan dat ze de moeite nemen naar 't zuiden te verhuizen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek