Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 oktober 2025
Hobble-Frank, die nu naast Jemmy en Davy reed, zag al die fratsen, en zei op een toon van bezorgdheid: "Heerejéminie! Wat zal ons nu overkomen? Is hij ineens krankzinnig geworden? Hij doet precies als iemand, die Bellamadonna gedronken heeft!" "Belladonna, wilt gij zeggen," verbeterde Jemmy. "Zwijg!" gebood de kleine. "Belladonna beduidt niemendal. Het heet Bellamadonna.
Er was zóóveel te vertellen, aan te hooren, en te luisteren. Hobble-Frank was, natuurlijk in de duisternis, naast zijn vriend en neef komen liggen. Vroeger was hij niet van den dikken Jemmy af te slaan geweest, en, in weerwil van alle aanhoudend gekibbel, met hem één hart en één ziel gebleven, maar sedert hij den Altenburger gevonden had, was dat anders geworden.
Dan zouden wij natuurlijk eenigen hunner hebben moeten doodschieten, en zoodoende hadden wij ineens alle kans op eenige verschooning van hun kant verloren." "Dat is zeer juist gezien," merkte Hobble-Frank aan. "Ik begrijp ook niet hoe het in de hersens van zulk een dikken Jemmy Peperkorrel kan opkomen, wijzer te willen zijn dan onze Old Shatterhand.
Hij zeide, dat hij eene kano voor eigen gebruik gemaakt had, en pochte er op, dat hij wat van zijne eigene taal kon spreken! Maar hoogst zonderling is het feit, dat hij zijn geheelen stam wat Engelsch schijnt geleerd te hebben, waaronder ook een ouden man, die de komst der jonge vrouw op eigen houtje met: "Jemmy Button's wife" aankondigde. Jemmy had al wat hij bezat verloren.
Verscheidene malen hebben zij verklaard wat een verwijderd voorwerp was; en ofschoon het door elk in twijfel werd getrokken, bleken zij toch gelijk te hebben, als het met een kijker onderzocht werd. Zij waren zich dit vermogen ten volle bewust; en toen Jemmy met den officier van den wacht eens een kleinen twist had, zeide hij: "Wij schip zien, wij niet praat."
Dus hebt gij er niets tegen, dat wij ons naar de Elk-bergen bij u aansluiten?" "Mij is het goed, als mijn kameraden het ook goedvinden." "Mooi, master! mogen wij dan nu ook naar uw namen vragen?" "Waarom niet? Mij noemt men den dikken Jemmy; en mijn buurman rechts..." "Stellig den langen Davy?" viel Knox hem schielijk in de rede. "Juist! Dat hebt gij goed geraden." "Natuurlijk!
Hij had zijn geweer in de rechterhand, en hield dat bij wijze van pistool op den officier gericht; meteen had hij ook zijn revolver uitgehaald. Ook Frank, Davy en Jemmy stonden dadelijk gereed om vuur te geven. "Wat...." riep de officier, een paar vloeken uitbrakende en meteen naar zijn gordel grijpende. "Ik...." "Halt!" viel Old Shatterhand's geweldige stem hem in de rede.
"Maar ik scherts volstrekt niet: het is mij wel degelijk ernst." "Wat! Zoudt gij dat geweer werkelijk uit uw bezit willen verwijderen?" "Ja," antwoordde de Engelschman. "En het aan mij vereeren als bona immobilia?" "Zoo is het!" "Geef dan maar hier, geef dan maar gauw hier, eer gij berouw krijgt. De waan is kort, gelijk Jemmy, maar het berouw is lang, gelijk Davy, zingt Freiligrath.
Zij schenen echter wel in hun schik, en zongen allen in het koor onzer zeelieden mede; maar de wijze waarop zij steeds daarbij wat achterbleven, was alleszins vermakelijk. Gedurende den nacht had het nieuws zich verspreid, en vroeg in den morgen van den 23sten daagde een nieuwe troep op, behoorende tot de Tekenika, of den stam van Jemmy.
Vijf dagen werden besteed om drie groote wigwams voor hen te bouwen, hun goed aan land te brengen, twee tuinen te spitten, en daarop te zaaien. Jemmy herkende de stentorstem van eene zijner broeders reeds op zeer grooten afstand. De ontmoeting was minder belangwekkend dan tusschen een paard dat naar het veld gebracht wordt, en een ouden makker dien het weêrziet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek