Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Luide: "Och Armelo, zie eens, zit m'n mantille wel recht? Trek hier 'en beetje. Man, strijk je knevel toch op; en, denk aan je schoen!" Bus, de lange drankjesrondbrenger van dokter Helmond, die een soort van "huisknechtelijk" voorkomen heeft gekregen door een licht linnen jasje met blauwe streepjes opent de deur. "Dag Bosch! Mijn kinderen thuis?" zegt mevrouw: "Mijn zoon de dokter óók?
Hijzelf naaide voor het dier een broekje en een jasje, en maakte van bordpapier een schako. De kleine Luigi had razend veel pret met het dier, en leerde hem in minder dan een maand allerlei kunstjes. Had de jongen echter geweten, wat van zijn ijver het gevolg zou zijn, hij had misschien met het leeren van die kunstjes geen begin gemaakt.
Zij, zeer moederlijk en grappig, beknort den kleinen jongen met een basstemmetje en wil hem terughouden van den weg naar Westkapelle, waar de overmoedige Willem zich heen wil begeven. Zij trekt hem uit alle macht bij een slip van zijn jasje, en men herkent in haar reeds het toekomstige vrouwtje, dat haar man afhoudt van verkeerde wegen ... beminnelijke zorg!
Loom en moe reeds van de benauwende stadsdrukte en het doelloos slenteren, kwamen zij voor de tweede maal in 't herbergje en Alfons vroeg aan den dikken baas, die in grijs linnen jasje achter de schenktafel stond, of zij iets te eten konden krijgen.
Maar, jongen... maar, kereltje... maar, ventje... dat is niet buiten, mannetje! Gut, Pompile, wat toch zulke burgerlyke menschen rare ideën hebben! O ja, papa! Weer verkneuterde zich de oude dwaas van pleizier over Wouter's domheid, en de knoop van z'n jasje moest het ontgelden. Buiten is... wat je noemt: buiten, heelemaal buiten, weetje? Of Wouter 't nu wist, zullen we daar-laten.
Maar André heeft zijn jasje al uitgetrokken, zijn broek, zijn hemd: hij staat stel u gerust! op een zwart onderbroekje na, zoo als God hem schiep en deed groeien. Neen ... zoo staat hij niet. André heeft veel aan zichzelven gewerkt. Of liever verwerken laten. André staat ... niet als een mensch, maar als een kunstvoorwerp. Want André is geheel en al getatoueerd!
Jozef zag zijn zoon al voor zich, in een elegant jasje, een jonge man van twintig jaar, naast hem, ook nog jong, ook in een elegant pak, misschien met enkele grijze haren, samen op straat, samen op reis ... En hij vergat Mathilde voor een oogenblik.
Heusch, meneer de duc, het was me te veel naar de mode. Nu, dan maar niet aandoen, beste kerel, zeg ik wat treurig en kijk naar zijn kwalijk riekend bronzen jasje en gelapte broek. Maar worstel nu straks met André. Als je het doet, dan ... Wat dan? Dan krijg je wat van me. D
Dat vest pastte hem prachtig en stond hem zoo mooi en met maar enkele plooyen heel van onderen. Van-morgen, toen ze bij mekaâr waren, had Mathilde zich erg verleid gevoeld om haar arm over dat vest heen te slaan, onder zijn jasje, en zoo zich beter aan hem te kunnen warmen en zijn hart voor haar te hooren kloppen, maar zij had niet gedurfd.
Van de lengte, zeî hij, wilde hij niet spreken, want die kon niemand zich zelven geven of ontnemen; maar, voor de behoorlijke breedte kon ieder verstandig mensch met den tijd zorgen. "Kijk eens hier, baas Witt, dit moet een jas voor een volwassen en doorvoed mensch verbeelden!" Dit zeggende, hield hij mijns vaders jasje tot spektakel omhoog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek