Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Een kerker werd geopend en schamper lachende duwde Vianen hem naar binnen. Daarna werd de zware deur zorgvuldig gegrendeld. "De droom, de droom van Bertha!" mompelde Gijsbrecht. Een waagstuk 't Was al laat in den nacht, toen Fulco in vliegenden galop aan het kasteel te IJselstein aankwam. Hij zag doodsbleek, zoowel van pijn en bloedverlies, als van kommernis over het lot van zijn Heer.
"Wel, wel, wie zou dat nu gedacht hebben," zeide hij, terwijl hij Fulco hartelijk de hand drukte. "Ik wist niet beter, of je zat op IJselstein!" "Daar was ik eenige uren geleden ook nog, Wijbrand," zeide Fulco. "Maar nu ben ik hier, zooals je ziet, en ik verlang erg naar bed, want ik heb drukke dagen achter den rug. Waar zal ik mijn paard laten?"
In minder dan geen tijd zaten beiden te paard en reden de slotbrug over. De ridders keerden naar de burchtzaal terug en vergaten spoedig het gebeurde. Maar Heer Gijsbrecht van IJselstein had een vijand gekregen, die niet licht te achten was. De wraak van Vianen
Hij wilde zich door eene list zien te redden. "'t Is eene gewichtige zaak, Heer," zeide hij na eenig weifelen, "geef mij tijd tot morgen, om er rijp over na te denken." Maar zoo gemakkelijk was Van Borselen niet te vangen. Deze begreep zeer goed, dat IJselstein zich dien tijd ten nutte zou maken, om zich in veiligheid te brengen.
De monnik drong met het zwaard in de vuist op Vianen toe. "Verdedig u, ellendeling!" donderde hij hem toe, "of ik steek u overhoop als een hond!" Vianen hier het zwaard op. Vlug wierp de monnik de kap naar achteren, en verschrikt deinsde Vianen achteruit. "IJselstein!" mompelde hij onthutst. "Ja, IJselstein!" riep Heer Gijsbrecht, terwijl hij Vianen een geweldigen slag op den schouder toebracht.
Maar de ruiters naderden snel. Daar hielden zij stil. "Halt!" klonk het donderend uit den mond van Vianen. "Vooruit, vooruit!" riep IJselstein. Er kwam beweging in de logge aak. Fulco hielp den veerman uit alle macht duwen, maar de vijanden sprongen van de paarden en kwamen op hen af. "Halt, veerman, halt, in naam van den Graaf en den Heer van den Borselen beveel ik u aan te leggen!"
't Was Heer Nicolaas van Putten, de eenige, die zich machtig genoeg voelde, Heer Aloud te durven zeggen, wat hij dacht. Toch behoorde daar moed toe, want voor Alouds willekeur en wreedheid was niemand veilig. "Heer Baljuw," sprak hij met ernst en waardigheid, "het is verre van mij, om den Heer van Vianen zijn recht op de bezetting van het veroverde IJselstein te betwisten.
Baerte van IJselstein. De Hervormde Kerk. Graftombe. Rotterdam. Stadskarakter. Ontstaan der stad. Opkomst en eerste ontwikkeling. Mededingers aan de Maas. Het oude Rotterdam. Rotterdam en de rivier. Wedergeboorte der stad. Handelsontwikkeling van Rotterdam. Sombere oogenblikken. De morgen van een nieuwen dag. Uitbreiding der havens. Bevolking. Een nieuwe stad. Oud-Germaansche herinneringen.
Nadat de gebruikelijke plichtplegingen waren afgeloopen, ging Van Borselen dadelijk over tot de behandeling van de zaak, die IJselstein naar Veere had gevoerd: het vaststellen van de vredesvoorwaarden tusschen Utrecht en Holland, en nu bleek het al spoedig, dat Gijsbrecht de reis veilig achterwege had kunnen laten, want Van Borselen wilde geen vrede, of de Bisschop moest afstand doen van de leenheerschappij over Amstel en Woerden.
Een tweede tombe is gewijd aan de nagedachtenis van Aleide van Culemborg, vrouwe van IJselstein, in 1471 overleden; zij wordt voorgesteld in liggende houding, met haar kinderen aan het hoofdeinde, die de handen op het hoofd der moeder leggen. Thans verlaten wij den IJsel, om onze wandeling langs de Maas en de Lek te vervolgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek