Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Maar zie eens, daar komen de edelvrouwen. Wat zijn ze prachtig gekleed!" "Prachtig? Dat zou ik meenen! 't Is bekend, dat bijna elke edelvrouw wel zooveel juweelen aan haar lijfrok en gordelriem draagt, dat men er wel een kasteel voor koopen kan. Kijk, kijk, daar is de heer van IJselstein met zijne bruid. Wat een schoon paar!
Nu verhief de gevreesde Aloud zijne stem: "Schepenen van Dordrecht," sprak hij, "gij zijt heden ter vierschaar opgeroepen om het vonnis te bekrachtigen, dat door den Heer van Vianen, den moedigen overwinnaar van IJselstein, over de bezetting van dat slot geveld is.
Veertien dagen later vinden we Heer Gijsbrecht in de groote zaal van het slot te IJselstein, gedost in zijn schoonste gewaad, bezig zijne bevelen te geven aan zijne dienaren.
Hadden die strakke oogen vroeger gefonkeld, toen hij zijne dienaren ten strijde opriep, om den moord op Graaf Floris gepleegd, te wreken? Hadden die vermagerde vingers toen zoo krachtig het zwaard omklemd? Neen, heen, hij kon het niet gelooven. "Zijt gij Heer Gijsbrecht van IJselstein?" vroeg de oude minstreel haperend en ongeloovig. "Ja, die ben ik. Maar gij, wie zijt gij?"
Liever grijp ik naar de wapenen en ontruk den jongen Graaf aan zijne macht." "Hetgeen u ongetwijfeld zou mislukken, IJselstein," viel de Bisschop in. "Van Borselen heeft een groot deel van den adel op zijne hand, en die is sterk, al geef ik gaarne toe, dat de macht der vrije poorters niet spoedig te hoog geschat wordt. Doch heb maar geduld: heel lang zal Van Borselen niet regeeren.
IJselstein is als de meeste IJselsteden waarschijnlijk opgekomen bij een kasteel, dat der Heeren van IJselstein, afstammelingen van het destijds machtige Huis van Amstel. Wanneer hier het eerste kasteel gesticht werd, valt niet te zeggen, doch waarschijnlijk was het er reeds in 1144. Het slot bestond uit tal van trotsche gebouwen, met zware muren, die in de torens 1 1/2 meter dikte bezaten.
Terug!" klonk het van alle zijden, en men drong zich tusschen de twee ridders in. "Terug IJselstein, ziet ge dan niet, dat hier niet gestreden mag worden? Ziet ge dan niet, dat hij dronken is?" "Wat, dronken?" bulderde Vianen. "Ik dronken? Neen, ik ben niet dronken, maar hij is een lafaard. Hij durft niet!" Doch Gijsbrecht had het zwaard al weder in de scheede gestoken.
Groot was de vreugde, die in de harten der dappere verdedigers heerschte, toen zij op den geliefden burcht terugkeerden; tranen van dankbaarheid stonden in veler oogen, en jubelend begroette men het vaandel van IJselstein, toen Fulco het op den toren plantte. Den volgenden dag begaf ieder zich naar de burchtkapel, om God te danken voor Zijne redding uit het dreigende gevaar.
Met angst en beving heeft hij het aantal wakkere mannen voortdurend zien verminderen, en hoorbaar waren de zuchten, die hij slaakte bij elke begrafenis, welke onder de groote lindeboomen plaats had. Eene siddering greep hem aan, als hij aan den naderenden val van IJselstein dacht.
En nauwelijks waren zij gezeten, of daar verscheen Gijsbrecht van IJselstein met zijne schoone bruid aan den arm. Het bruidspaar begaf zich naar de zetels die voor het altaar waren geplaatst. Aller oogen waren op hen gericht, en dat was waarlijk geen wonder, want zelden nog was er een schooner paar voor het echtaltaar geknield.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek