Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
"Ondeugend nest! Ik zal jou leeren te snoepen, ergerlijk te snoepen en anderen te bederven door haar eten in den mond te stoppen. Wat heb jij Taffy gegeven, zeg?" Maar Mary Wren zag doodsbleek van schrik en kon niet antwoorden. "Nu, voor den dag ermee als 't je blieft en dadelijk." Nu bracht Mary Wren het er haperend uit. "Wat?" gilde Miss Wells driftig en met de hand aan haar oor.
Eene hevige aandoening schoot als een schicht door de kamer. Donaat liet zijne sigaar vallen, vatte onwillekeurig de sporten van zijn zetel. Cordule zakte. Thoop en traag slierde een strenge borduurzijde, haperend over hare wollen rokken, op den grond. Uit zijn donkeren hoek had het hooge kasthorloge zijn schedel doen kraken en smeet nu, regelmatig, twaalf klare tongslagen uit. Twaalf!
Eenigszins verlegen antwoordt Strijkman: "Er is gisteren iemand vanwegens uw kantoor bij mij geweest, om naar een zekeren Makko, die op een bovenkamer bij mij in huis heeft gewoond, te informeeren." "Juist! En wat weet u van dien Makko?" De kalme bedaardheid van den procureur doet Strijkman niet op zijn gemak zijn; hij antwoordt dus eenigszins haperend: "Ik, ik, hm! weet alleen, dat hij dood is."
Zwijgend legt hij het boek weg, en zegt meesmuilend: »Ik had niet gedacht, dat je zoo sentimenteel waart, Suze! En ook niet, dat je zooveel geduld hadt om op me te wachten.... 't Is al laat." Suze boog het hoofd. De donkere lokken vielen over hare bleeke wangen. Zij stamelde haperend: »Die regels zijn waar.... Ik had niet moeten blijven...." Van Reelant zag verschrikt op.
Hadden die strakke oogen vroeger gefonkeld, toen hij zijne dienaren ten strijde opriep, om den moord op Graaf Floris gepleegd, te wreken? Hadden die vermagerde vingers toen zoo krachtig het zwaard omklemd? Neen, heen, hij kon het niet gelooven. "Zijt gij Heer Gijsbrecht van IJselstein?" vroeg de oude minstreel haperend en ongeloovig. "Ja, die ben ik. Maar gij, wie zijt gij?"
Knersend en haperend stommelden een paar laden open, als verborgen zij zaken, die niet gaarne hadden; dat het daglicht tot hen doordrong, andere gleden weêr gewillig meê en waren als met was bestreken. Alle waren gevuld. Een schat van prullen, voor Mathilde van de hoogste waarde, had zij nu onder haar oog, en zij bleef er op staren en droomen.
"Zal je vragen, of ik ook mutsjes mot dragen?" drong ze op 't nippertje nog, haperend omdat ze bijna niet durfde, en wat heesch door de felheid van haar begeerte; de juffrouw had daar gister en vandaag niet over gesproken.... misschien had ze 't vergeten, zou ze nou die voorwaarde nog stellen.... Maar de moeder trok de schouders op.
Ze huppelde door, drentelend bij stonden, haperend aan schoone uitstallingen van wintergoed. Ze dacht somtemets aan Romaan en Madeleen en het kindje. Ze zou Wiezeken geerne wat lekkergoed meedragen en liep een bakkerijtje binnen. Ze koos van ditte en van datte een pakje vol, en had een drollig plezier in den naam van al deze snuisterijen.
»Daar is wel iets van aan," zei Joël haperend. »Welnu, dan zal ik u bij het begin van den herfst komen afhalen.... Rekent er dus op." »Mijnheer Sylvius," zei Hulda, »dat zal bezwaarlijk gaan...." »Dat zal integendeel zeer gemakkelijk gaan, lieve kinderen. Zegt nu geen neen! Ik zal dat antwoord niet aannemen en wil het derhalve niet hooren!
En zijn moeder, die alles had gehoord en zich ook veel lichter voelde dan een oogenblik te voren, zei haperend ze was toch nog eenigszins bang voor de veiligheid van haar Tom: 't Stomme dier kon 't heusch niet helpen, Sjuul; hij zat zeker een muissie na ... en zij vertelde hoe alles zich had toegedragen; maar toen ze eindigde met te zeggen: Wat 'n toeval, hè nou lijkt ie ineens? zei Puck hoog ernstig: Neen, m'n beste juffrouw!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek