United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijne wellieve gasten voerde hij naar een groote zale, die was van zuilen zoo schoon en doorzichtig als nergens in Land van Logres een burchtzaal, en de ridders, vol tuitinge van love, verbaasden.
En ook Fulco scheen geen haast te hebben om zich gereed te maken, want nadat hij den jonker verzocht had een oogenblik te wachten, begaf hij zich naar de burchtzaal, waar Bertha en de overige vrouwen zich bevonden. De meesten dezer sidderden van angst en bezorgdheid over het lof hunner echtgenooten en zonen, die gereed stonden, hun leven te wagen voor het behoud van den burcht.
Zij hield vol met hare smeekingen, om tot den koning te worden toegelaten, totdat deze eindelijk van hare komst vernam. Maar ook hij dreef niet weinig den spot met haar. Toch gelukte het haar eindelijk, toegang tot hem te verkrijgen. Onverschrokken naderde zij den koning, die haar ontving in een hel verlichte burchtzaal, te midden van een schitterenden stoet van hovelingen.
Daar kwamen zij weer in de kamer, waar zij Coenraad hadden achtergelaten. In de verre hoorden zij nog het gejuich van de ridders in de burchtzaal. 't Scheen er daar woest naar toe te gaan, aan het gedruisch te hooren. Behoedzaam openden zij de deur en bestegen de trap naar boven. Nu kwamen zij langs het vertrek, waar de bedienden nog op den grond lagen te ronken.
In minder dan geen tijd zaten beiden te paard en reden de slotbrug over. De ridders keerden naar de burchtzaal terug en vergaten spoedig het gebeurde. Maar Heer Gijsbrecht van IJselstein had een vijand gekregen, die niet licht te achten was. De wraak van Vianen
't Is Peer, de eigene van den Heer van Vianen. Laat hij het ontkennen, als hij durft!" Doch Peer durfde niet. Aan al zijne leden bevend viel hij op de knieën en smeekte om erbarming. Daaraan dacht evenwel niemand. Van alle kanten drong men op hem aan. "Naar de burchtzaal met den schurk! Naar de burchtzaal!" klonk het. "Hij moet nog heden zijn vonnis hebben! Voort met den roover!"
De burchtzaal was door een tal van lampen en fakkels verlicht, die hun schijnsel door de ramen naar buiten wierpen, en vroolijk klonk het rinkelen der bekers en het gejuich der gasten zelfs tot buiten de muren. Wist dan de machtige Aloud niet, hoe het kookte en bruiste in de harten en hoofden der Dordtenaars, die het gejuich van uit de verte konden hooren?
Alle gasten stonden op en hieven de bekers omhoog. Daverend klonk het door de groote burchtzaal: "Ter eere van de schoone bruid en van den dapperen overwinnaar!" Iedereen drong naar voren, om met Gijsbrecht en Bertha te klinken, en in dat gedrang had niemand er eerst erg in, dat Heer Hendrik van Vianen geen deel nam aan die eerbewijzingen.
De tijden zijn nu veranderd; de ridder, uit het Heilige Land terug, in zijn kasteel en genietende daar tusschen zijne "maisniede" hof- en huishouding fijnere weelde met, door zijn blik op de wereld, verwijde levensopvatting, wenscht te hooren van "sa propre vie en beau" zoo als Taine het zoo goed uitdrukt, en de vinder schrijft hem den nieuwen ridderroman, dien de jongleur hem toezingt in zijne burchtzaal, terwijl de veêler, op zijne veêl, het epische reciet begeleidt.
Intusschen waren Fulco en de jonker de burchtzaal binnengegaan, waar zij niet lang behoefden te wachten, want weldra trad Bertha reeds geheel gekleed binnen. Men had haar al geboodschapt, dat Fulco slechts alleen was. Dadelijk trad zij op den trouwen dienaar toe. Hare oogen glinsterden van spanning; hare leden beefden. "Waar is mijn gemaal, Fulco?" vroeg zij met bevende stem.
Woord Van De Dag