Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Ik holde terug om licht te halen en ja, daar lag een man met een diepe snede over de keel, badende in zijn bloed. Hij lag op zijn rug met opgetrokken knieën en den mond wijd open. Ik zal hem in mijn droomen steeds zien.
Want terwijl ze Dina stond uit te lachen, holde er eensklaps een muisje over den vloer. En dat was nu geen houten, maar een van vleesch en bloed. »Help, help, een muis....« schreeuwden de twee heldinnen buiten de deur. Maar mevrouw Veenhof en Kee bleven rustig staan en lachten en riepen: »Sliep uit, sliep uit!« Arm Moedertje! »Zeg, Jo, ga je mee?« riep Klaas over de heg heen. »Waarheen?«
Op handen en voeten kwam ze in de teelaarde van 't aucuba-perk neer, schokte overeind en den horlogemaker voorbij-schietend, die de klokken kwam reguleeren, holde ze op 'n draf naar 't politiebureau, naast 't nieuwe Brandspuithuisje. "Wèl?", vroeg de dienstdoende brigadier, die net 'n folio-blad zat te linieeren, omdat-ie anders in hobbelende lijnen schreef: "wèl?"
Haastig greep ze een homp brood uit den trommel en holde de waranda-trap af, den tuin in, het poortje door. Dan stond ze op 't veld. Het lag leeg. De arbeiders schoftten. Er was alleen, voor de kar, het verlaten paard, onbedekt in noodweer. De regen gudste over hem neer.
Haastig deed zij haar doek om en zette haar muts op; angstig keek ze om zich heen, als verwachtte zij, niettegenstaande den slaapdrank, elk oogenblik Sikes' zware hand op haar schouder te zullen voelen; toen boog zij zich zachtjes over het bed heen en kuste den dief op de lippen; onhoorbaar deed zij de deur open, sloot haar weer en holde het huis uit.
Toen eenige minuten lang niets dan een zacht, gedempt verward geluid uit de richting der rattenholen, en toen weder een woeste gil... allen liepen om 't hardst naar de geweren... Weer twee schoten. Bensington holde met het geweer in de hand door het pijnbosch achter een aantal voor hem uithollende ruggen aan.
Was zijn paard oud? In den meester was moed, in het dier angst. Vooruit .... Hij voelde al even haar klauwen langs den nek schrammend toen hij 't erf van Lodink's hoeve op-reed. Een hard voorwerp suisde hem na. De witte wive holde naar den kuil terug. "Hoezee!" riep de Scholte. Moeder Christine zeide niets haar voorhoofd bestond alleen maar uit rimpels.
Hij slingerde den ouden man van zich af, vloog de kamer uit en holde woest de trappen op. »Bill! Bill!« riep Fagin, terwijl hij hem haastig volgde. »Een woordje nog! Eén woordje maar. Het woordje zou niet gesproken zijn als de inbreker in staat was geweest de deur open te krijgen; toen de Jood hijgend bij hem kwam, stond hij al vloekend vruchteloos aan de deur te wringen.«
Ik voelde mij half gek worden van zenuwachtigheid en ongeduld; en op een middag, stralender en glanzender dan alle andere, hield ik het niet meer uit; ik liet den boel in den steek, ik holde naar de West Shore trein, om er gauw genoeg te zijn en twintig minuten later stapte ik uit te X. en rende met mijn schaatsen onder den arm naar het hotelletje toe.
Wel holde ik hem na; maar hij was mij te rap met zijne hielen. Gevlogen! »Ik echter, met het kruis in top, stapte den weg op, en over de nieuwe brug huiswaarts. Luidkeels hief ik aan, dat het galmde tusschen de rotsen: »Te Deum laudamus!".... En wonderlijk! ik zag hoe het plotseling lichter geworden was om mij heen. Ik zag dat de sterren mij bestraalden!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek