Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Hendrik Voes en Johannes van Essen heetten ze, twee Augustijner monniken uit Antwerpen, van dezelfde orde dus als Luther. 1 Juli 1523 werden ze op de markt te Brussel levend verbrand. Ze waren vol moed. »We sterven als Christenen!« riepen ze het volk toe op weg naar den brandstapel. En terwijl de vlammen om hen heensloegen zongen zij het Te Deum laudamus!
Columbus was op het vernemen van dit bericht diep ontroerd, en door een dankbaar gevoel aangedreven, viel hij op de knieën, en zong vol innige vroomheid het heerlijke lied, dat hij zoo dikwijls in de kerk onder de Mis had hooren klinken: »Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te! Benedicimus te! Adoramus te!
Nu had onder het Te Deum laudamus het ongehoorde feit plaats, dat elk regiment in stede van de Peruaansche vlag, eene zwarte vlag waarop een doodshoofd stond, ontplooide. Denk u eene regeering, waaronder bij zulk eene plechtige gelegenheid bevel kan worden gegeven tot eene vertooning, welke op zoo sprekende wijze getuigde van hunne vastbeslotenheid om zich dood te vechten!
Onbeschrijfelijk groot was de vreugde der zijnen toen ze bij hem aankwamen en ook den Oceaan zagen. Er werd van steenbrokken een kruis opgericht, en Andrez De Vara, een Priester, die De Balboa vergezelde, begon, vol dankbaarheid en geloofsgloed, het »Te deum laudamus« te zingen, waarin hij door allen gevolgd werd.
Zij allen, reeds der hemelsche heerlijkheid deelachtig, vertegenwoordigen de zegepralende kerk: dit gansche indrukwekkende gedeelte der schilderij is als het ware eene vertolking van de eerste strofen van dien prachtigen alouden hymnus Te Deum laudamus.... En nu, daar beneden herhaalt zich hetzelfde tooneel.
Wel holde ik hem na; maar hij was mij te rap met zijne hielen. Gevlogen! »Ik echter, met het kruis in top, stapte den weg op, en over de nieuwe brug huiswaarts. Luidkeels hief ik aan, dat het galmde tusschen de rotsen: »Te Deum laudamus!".... En wonderlijk! ik zag hoe het plotseling lichter geworden was om mij heen. Ik zag dat de sterren mij bestraalden!"
De vele teleurstellingen, die ze ondervonden, en de angsten, die ze uitgestaan hadden, maakten de blijdschap des te grooter, en vol dankbaarheid hieven ze, doch nu niet in het gezicht van eene wolk, die ze voor een eiland hielden en zich in de lucht oploste, maar in het gezicht van een echt land, een »Te Deum laudamus: Te Dominum confitemur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek