Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 mei 2025


Hm!... dien suffen bochel heb ik dan op den koop toe; maar 't is misschien toch de wijste weg, ! ! ! !" Hij lacht en schurkt zijn schouders heen en weer. "Ik trouwen. 't Is zot, erg zot, maar toch de beste weg; ik heb meteen iemand, die den boel aan kant kan houden; en als zij sporreling maakt, dan..." hij slaat met de hand door de lucht. "! ! ! ! 't is een goed idee.

En het huis voor de zwervende zeelui zal heeten "Kamerheer Alvings Tehuis". En als ik het huis naar mijn goedvinden besturen mag, dan durf ik beloven, dat het den kamerheer zaliger waardig worden zal. Hm ... hm! Kom nu, mijn waarde Engstrand. Vaarwel, vaarwel! Wat is dat voor een huis waar hij van sprak? MEVR. ALVING. Dat is een soort asyl dat hij en dominee Manders willen oprichten.

"Hm, ja, dat zouden we kunnen doen," antwoordde de professor; maar de zaak was eigenlijk dat hij, die er zoo laat aan begonnen was, niet zooals Marcussen met wissels om kon gaan; hij was daarvan altijd een weinig onder den indruk en liet graag zulke dingen aan zijn vertrouwden vertegenwoordiger over.

MEVR. RUMMEL. Hm.... LONA. ... maar kunststukken op een paard heb ik nooit vertoond. BERNICK. Dus toch niet.... MEVR. BERNICK. O, goddank! LONA. Neen, wij reisden heusch net als andere fatsoenlijke menschen ... wel tweede klasse, maar dat zijn wij gewend. MEVR. BERNICK. Wij, zeg je? Wie "wij"? LONA. Ik en mijn kind, natuurlijk. Haar kind! HILMAR. Wat! R

"Wel Weber, hoe kan die te stijf zitten?" "Netje, hij trekt me, en ik ben geen turksche pacha, die vooraf probeert, of 't pijn doet, als iemand zich met een' zijden koord verworgt." "Nu, is 't zoo goed?" "Hm, ja; maar dat is een verdrietige zaak." "Wat dan toch, Weber?"

Kees keek hem weer aan, nog nijdiger, bijna dreigend. "Pas op voor die meid, hoor!" fluisterde hij weer, snel en scherp. "Ze heeft 't hier!" en hij tikte met den wijsvinger van zijn rechterhand achter den elleboog van zijn linkerarm. "Hm!" zei Bernard nog eens. En hij schoof wat van Kees af, een paar verwenschingen smorend achter zijn tanden.

"Hij is patent!" zei André. "Nou, je hoeft er dat jong dan ook maar op aan te kijken!.... Zijn rok zit 'm of 't een gehuurde is!.... Hij is stom ook, geloof ik, is-t-ie niet?" Bernard gaf geen antwoord, maar na 'n poosje begon hij weer: "Wat zie ik jou weinig met Betsy van avond." "Hm!.... Nou ja:.... och! zoo meteen ga 'k 's met 'r dansen!.... kalm aan! kalm aan!...."

Ja, dominee zal zich nog wel herinneren dat ik eens een keer een danshuis binnen gegaan ben, waar matrozen en andere zeelui in dronkenschap en gemeenheid herrie maakten om zoo te zeggen. En toen ik hen vermanen wou om zich tot een nieuw leven te bekeeren.... Hm.... DOM. MANDERS. Ik weet het Engstrand, die ruwe menschen gooiden je van de trappen. Dat voorval heb je mij vroeger al eens meegedeeld.

De Heer Van Beveren keek hem aan, als wilde hij zeggen: "dat zijn uwe zaken niet." "Wees maar zoo goed," zei hij: "mij uw briefje van verschotten te geven: dan zal ik u betalen en de maand uit meteen." "Hm! hm!"zeide Heynsz: "mag ik u vragen of er nog meer Heeren van uw naam te Deventer zijn?"

Oordeel, of gij een' dier jeugdige echtelingen zoo erg zoudt hebben geacht, dat zij reeds tot ezelinnemelk hunne toetvlugt moesten nemen; beslis, dit zeg ik, als gij de volgende bijzonderheden zult hebben gelezen. Hij? hm! Wie, als ik, de drie kruisen achter den rug heeft, smaakt de twijfelachtige vreugde, allengs de kennissen zijner jeugd gevestigd te zien. Twijfelachtige vreugde, voorwaar!

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek