Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 mei 2025


»Men dient Wang te doen weten, dat de toestand veranderd is en van hem den brief terug eischen." »Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan" antwoordde Kin-Fo. »Wang is sedert gisteren verdwenen en geen mensch weet waar hij gebleven is." »Hm!" was alles wat de hoofdagent liet hooren, een bewijs dat hij door deze mededeeling geheel overbluft was. Hij staarde daarop zijn cliënt aandachtig aan.

"Hm," zei Bensington en streek zich over den neus. "Na al wat er gebeurd is kan dat lawaai slecht uitblijven. Oppervlakkig beschouwd is de quaestie werkelijk wat onrustbarend." Winkles liep een tijdje de kamer op en neer, aarzelde en vertrok. Het was duidelijk, dat hij iets verborgen hield, iets dat op twee manieren van belang voor hem was en dat hij nog niet wenschte te laten zien.

"De Schilders-Wedstrijd." "Dat kan wel aardig zijn; lees het maar," zei Meta. Na een luid: "hm hm!" en een diepe ademhaling begon Jo zeer snel te lezen. De meisjes luisterden met belangstelling, want het verhaal was romantisch en eindigde heel aandoenlijk, daar de meeste personen tegen het slot stierven. "Dat over dat prachtige schilderij is een mooi eindje," zei Amy, toen Jo ophield.

Zij zou het hem willen beletten, maar zij durft niet.... Gelukkig, Wim ontwaakt er niet door. Als hij terugkeert, ziet ze hem gespannen aan, als wil ze hem in de ziel lezen. Maar hij zegt niet veel; dokters zijn voorzichtig met hunne gelukwenschen. "Heeft hij niet meer gehoest?" "Sedert van nacht niet. Hoe vindt u hem?" "Hm! Het gaat goed zoo. Uitstekend. Nu maar voorzichtig met eten.

Voor Paul had al dat geroes iets onwezenlijks...; hij voelde er zich niet in; hij zag het als door een stereoscoop.... "En wat vindt-je van de anderen," vroeg Louis, "van Papa en Mama?..." "Nou ... wat vindt-je zelf?" "Hm!... och!... ze zijn zoo kwaad niet.... Hij kan wel aardig kletsen.... Mama is wat stijfjes. Maar dat zal wel wennen...."

De pruik protesteerde door eenige indrukwekkende bewegingen tegen alle verwantschap met die ossen. Hm... zou dat nu wezen wat de nieuwerwetsche boekenmakers humor noemen? De pruik werd neergehaald tot aan de wenkbrauwen, wat twyfel aanduidt. Ik zal dien jongen eens onderhanden nemen...

»Heb jullie wapens?" vroeg Ros aan zijn makkers. De een greep zijn pistool, de ander trok zijn sabel. Ros, met de brandende kaars in zijn linker, en zijn zwaard in de rechterhand, daalde behoedzaam de trap af. De kameraden volgden hem. »Hm, wat een scherpe, prikkelende lucht!" gromde Ros. »Ruik jullie niets?" »Nou, òf ik!" kuchte zijn eerste volger. »Me dunkt, daar smeult hier het een of ander!"

RUMMEL. Met alle respect, Bernick, is het je in 't hoofd geslagen? MARTHA. Wat scheelt hem, Lona? LONA. Sst! BERNICK. Weg met die honende opschrift, zeg ik! Zie jullie niet dat die lichten de tongen naar ons uitsteken? RUMMEL. Neen maar, nu moet ik toch bekennen.... BERNICK. Och, wat begrijpen jullie ook...! Maar ik, ik...! Lichten in een sterfkamer zijn het! KRAP. Hm....

"O, ik zou alleen heel kalm en beslist zeggen: dank u, mijnheer Brooke, u is wel vriendelijk, maar ik ben het ééns met mijn vader, dat ik te jong ben om me al te engageeren; wees dus zoo goed er niet meer over te spreken, maar laat ons vrienden blijven als vroeger." "Hm, stijf en koel genoeg. Ik geloof niet, dat je dat ooit zult zeggen, en ik weet dat hij er niet mee tevreden zal zijn.

Voor den lessenaar van Marcussen bleef hij staan en groette; een onzeker glimlachje speelde op zijn oud gezicht, toen hij vroeg: "'t Is hm natuurlijk een verzuim?" "Wat?" vroeg Marcussen droog. De glimlach verdween geheel en ademloos van schrik vroeg Taraldsen weer: "Moeten uw wissels vandaag niet voldaan worden?" "Neen." "Mijnheer Marcussen!

Woord Van De Dag

sentimenteelig

Anderen Op Zoek