Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Ze was heel beleefd, maar ze zei meteen, dat ik wel begrijpen zou, dat ze niet anders dan een eerste vrouwenrol, en dan in haar emplooi vallend, kon aannemen.” „Zoo, hm! Och! wat zal ik je zeggen, Walten: jij kent de artisten zoo goed als ik. Ze is een jong ding, dat in den laatsten tijd door haar aardig bekje veel opgang maakt.
Hm ja! hoe hij heet weet ik niet en of hij die taal verstaat weet ik ook niet die geleerde lui zeggen soms meer dan ze verantwoorden kunnen maar d
»Tot weerziens, tegen dat het zevengesternte opkomt, wacht u de slaaf Pianchi, onze oude Ethiopiër, op deze zelfde plaats." »Pianchi de oude spitsboef, dien ik niet uitstaan kan?" »Dezelfde!" »Hm, het is altijd nog iets goeds, dat men blijft, wat men eenmaal was.
Hoe zult gij dit dan nu doen? Ik laat ze boven op den toren klimmen, en zorg er voor, dat ze er niet weer af kunnen. Dat is niet slecht bedacht. Maar als zij er op zullen kunnen komen, dan zal het hun ook niet onmogelijk zijn, er langs denzelfden weg weer af te komen. Ook als wij, zoodra zij boven zijn, de ladder wegnemen? Hm! Dan komen zij de trap af.
Iemand die een kasteel koopt, met zijne heerlijke rechten, wil tegelijk bezitter worden van de bosschen, van de omliggende gronden, en.... ik ben daarvan niet meer de eigenaar." "Mogelijk zou iemand die in de nabijheid zijne eigendommen had er nog wel toe komen kunnen om u bijzonder voordeelige condities toe te staan." "Hm! gij zegt daar zoo wat.
Hm! Neen, want dan was die mensch nog machtiger dan Allah zelf. Maar gij doet mij schrikken! Toovert gij dan met behulp van den duivel? O neen, wij tooveren in het geheel niet, en kunnen niet meer dan andere menschen. Maar gij zijt toch kogelvrij! Wij zouden wat blij zijn, als dat inderdaad het geval was.
"Hm!" zeide ik, glimlachende: "die zedeleer van de romans!" "Ja! ik weet wel, dat men daar tegenwoordig niet meer om geeft: en dat althans de Fransche boeken van dien aard zijn, dat men zich bijna schaamt, die gelezen te hebben; nu voor mijn part, ik lees ze niet: ik hou mij bij 't oude."
"Dus dat moet ik dan maar gelooven. Hm," nog eens naar mijn pas gekeken. "Wat staat daar op uw pas?" Het was het Bulgaarsch gekrabbel, waar hij op wees. "Dat weet ik niet." "En als ze u op uw pas schrijven, wat u niet begrijpt, vraagt u dan niet, wat het is?" "Neen, maar ik weet wel ongeveer, wat erop staat, dat ik nl. door Bulgarije mag reizen." "En wat staat hier?"
Want, Femke, ik ben een kleine jongen nog, Die leeren moet, en leeren, altyd leeren, En leeren, leeren, leeren, leeren, leeren ... Wat mankeert je, Wouter? vroeg Laurens. Zeg je versjes op? Hm ... ja ... zoo! Ik praatte met mezelf, antwoordde hy verlegen. Ik was opgestaan omdat het zoo warm was in 't bed, en ... en ... dáár sprak ik over!
Hy zocht 'n middel om 't huis te verlaten, en was juist gereed met 'n voorwendsel, toen er gescheld werd: Daar is ze, riep Petro die 't spionnetjen in 't oog had. Daar is ze-n-al. Ze heeft 'r zwart merinossen japon aan, en drie korenbloemen op 'r hoed. Toe, Wouter, je moet toch uit, doe jy maar 'ns open, als 'n jongen! Hm, dit had-i liever niet gedaan! Op zoo'n wys hielp 't uitgaan niet veel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek