Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Maar Georges, ik kan niet meer, ik ben doodaf! hijgde zij boos, ofschoon de gewilde gramschap in haar stem versmolt tot een vleiend smeeken. Hij echter vloog schertsend de breede trap op, haar bijna medesleepend, en haar arm goed in den zijne sluitend, en zij moest toch eigenlijk lachen. Het was wel curieus, dat gevlieg in het donker....
"Ja heerlijk, presenteer maar weer eens," zei Dolf. "Neen, neen, zoo gemakkelijk gaat het niet, jullie moet maar zien, dat je iets krijgt," zei ze lachend. Door vloog op Nel af, maar toen Nel dit zag, rende ze vooruit en allen achter haar aan. "Jongens, houdt Nel vast!" riep Dolf. "Dat kun je begrijpen, zoo gauw laat ik mij niet vangen," hijgde Nel.
Zij!... Zij!... Hij wou haar noemen bij haar naam, maar kon niet.... 't Werd enkel een gerekte a-klank, dien hij uitbracht ... "Ja, Paul!... ik ben het," hijgde zij, "o! goddank dat je daar eindlijk bent!... ik heb zoo vreeslijk lang gezocht ... zoo vrééselijk lang!..."
Zoo liggend, als op slapen af, vroeg-ie dof: "....Van Rebecca? Van Rebecca?" "Ja," zei Eleazar: "en zij van mij".... "Ken nie gebeure ken nie gebeure," hijgde Poddy: "Rebecca is hier noodig".... "Dat weet 'k we hebben nog zeven magere jaren den tijd de vette kommen later" en 'r hand nemend tusschen zijn twee groote handen: "al zeg-ie nee we doen 't toch. En jij gaat na 't gasthuis.
Ze was bang voor dien rooden dikken man, die zoo raar deed, bang voor Tony, die daar zoo stil lag en ze greep ineens den grooten kop van Désiré en drukte zich vast tegen hem aan. Ze voelde, dat hij haar beschermen zou. "Toe kindje," hijgde de man, "ga toch, daar is een huis. Haal gauw hulp of het is te laat. Ik kan je broertje alleen niet helpen. Ga, gauw."
Jo hijgde, alsof ze een koud stortbad kreeg; zoo'n onverwachte omkeer benam haar den adem. Het rare geluid dat ze maakte, deed het paar omzien. Meta sprong op, met een mengeling van verlegenheid en trots op haar blozend gezichtje, maar "die man" zooals Jo hem noemde, waagde het nog te lachen, en zei bedaard, terwijl hij het verbaasde standbeeld kuste: "Zuster Jo, feliciteer ons maar!"
Hij deed een stap, en vatte woest haren arm, en smeet haar geweldig tegen het tafel berd. Zijn mond viel in een grijns open om 't leelijke woord neer te spuwen, dat brandde op zijn tonge. Ze keek heel zoet op naar hem. Ze had een blik vol dankbaarheid. Ze wachtte gedwee de slagen van zijne gramschap. Dan week hij tot tegen den muur, rukte zijn halsboordje los en hijgde vrijer.
Zijn oogen begonnen in tranen te zwemmen, zijn boezem hijgde, en hij scheen zoodanig door zijn aandoeningen overstelpt, dat hij eindelijk het gelaat op den voor hem liggenden bijbel voorover boog en het, hoorbaar snikkende, met beide handen bedekte.
Hij heeft den moed niet gehad om slechts tot vijfhonderd francs te komen! Aan al mijn spotternij heeft hij geloofd. Ik had er pret in! Ik dacht: Ha, schoft, ik heb u in mijn macht! Van morgen kruip ik voor u, maar van avond vreet ik u het hart uit het lijf!" Thénardier hield op. Hij was buiten adem. Zijn enge borst hijgde als een smidsblaasbalg.
Maar nog hadden zij geen halven mijl afgelegd, of een tiental olifanten begon hen te volgen. "Moed, moed, volhouden!" hijgde John Cort. Nog een mijl verder kwamen zij, zonder dat de olifanten merkbaar wonnen maar toen waren zij ook uitgeput.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek