Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Maar zij ging haastig de kamer uit met 't speelgoed en liep naar boven en stond op haar kamertje voor 't open raam. Gek, ze hijgde anders nooit, nu haalde ze diep adem. En ze voelde met haar handen dat haar borsten groot werden.
't Meisje klaagde en hijgde, en zei vaak, dat ze zóó moe was, dat ze naar de rivierdalen terug moest, maar ze ging toch meê; liever deed ze dat, dan alleen gelaten te worden, zonder een levend mensch in haar nabijheid. Toen ze op de rotsvlakten waren gekomen, sloeg de jongen een tent op voor 't meisje, op een mooie, groene plek, die bij een rotsbeek lag.
Ik steeg af en toen ik zag, hoe het arme paard hijgde en met zijn half uitgevallen staart heen en weer sloeg, begreep ik hoe slecht het er aan toe was. Ik kreeg zoo'n medelijden met Woronok, dat ik een kus op zijn bezweeten nek drukte en hem vergiffenis vroeg, omdat ik hem zoo had geslagen."
Elsje gehoorzaamde, zette het kopje voor de oude vrouw neer en vroeg toen, met een bezorgden blik op het gelaat der grootmoeder, dat plotseling heel bleek geworden en pijnlijk vertrokken was: "Al weer die akelige pijn op de borst, grootmoeder?" De oude vrouw knikte met een zwakke poging om te glimlachen. "Zoo benauwd," hijgde ze. "Erg benauwd! Wacht maar even."
Hij deed zijn arm om haar middel en trok haar naar zich toe, zijn hand aan haar borst. Een hitte steeg in haar op. Zij ging achter over, haar hoofd op zijn schouder. Haar lichaam hijgde naar boven in zijn armen. O, fluisterde zij, zonder te weten wat zij bedoelde, ik kán nu niet langer wachten ... Laten wij toch trouwen. En zij wrong zich naar hem toe, op zijn schoot, tegen hem aan.
En Assentijn hoorde Lionel uit, over het verre Noordsche rijk, waarheen zijne kleindochter ter bruidvaart zoû gaan en waar Clarioen iederen ridder, dien hij verdacht van hem naar de kroon te staan, wierp op de Schandekar! Maar naast de Kar was Amadijs ontzet blijven staan, de edelvrouwen en baroenen rondom. Mijn heer! hijgde ten laatste Amadijs. Mijn heere Gawein!
Bijna angstig hijgde zij haren ingehouden adem uit met een sidderenden zucht. Otto... heusch, heusch... ik... ik kan nog niet... Adieu dan, vergeef me, dat ik je voor de tweede maal drong, sprak hij, drukte even hare vingers en ging.... Zij echter gevoelde zich eensklaps geheel en al smelten in hare weekheid.
Dina deed nog een stap vooruit, en toen...... rrtts...... Daar sprong de muis een heel eind weg. »Help, help, mevrouw, mevrouw.... een muis....!« Dina vloog de keuken uit, de gang door, de kamer in. »Een muis«.... hijgde ze, »een muis....« »Kom, kom, ze bijt je niet,« zei mevrouw. »Waar is het diertje?«
Bill!« hijgde het meisje, in doodsangst tegenstrevend, »ik ik zal niet schreeuwen geen één keer luister spreek tegen me zeg wat ik gedaan heb.« »Dat weet je heel goed, duivelin!« antwoordde de roover, naar adem hijgend. »Ze hebben je gezien vannacht; elk woord, dat je gezegd hebt, is gehoord.«
Hij was zeer netjes in 't zwart gekleed, met een wit ondervest; en, gevouwen op de linkerarm, droeg hij een splinternieuwe, grijze zomeroverjas. Zijn geschoren aangezicht was bleek van trotse ontroering; zijn ogen schitterden met een bijna onheilspellend-geestdriftige starheid; zijn halfopen mond hijgde van hoogmoed, alsof hij gerend had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek