Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Hij zag hem gedurende eenige oogenblikken zijdelings aan, als wilde hij op zijn gelaat lezen in hoeverre hij vatbaar was om tot het doel, dat hij beoogde, te willen medewerken. "Jongeling!" zeide hij eindelijk: "gij hadt mij beloofd niets van ons voorgenomen onderhoud aan uw vriend te openbaren." "Ik heb geene geheimen voor Deodaat," zeide Reinout, haastig.
Maar als zij nu alles ten offer bracht, zou God dan haar werk niet zegenen en haar tot een steun, een hulp, een zegen voor de menschen maken? "Wat verlangt u dan om uw zoon te kunnen betreuren?" vroeg zij. "Dan moest ik mijn oude oogen niet meer kunnen gelooven! Als ik geloofde, dat je mijn zoon hadt liefgehad, zou ik treuren over zijn dood."
Waarom trof hem nu juist die bruine beuk? Maar August dacht dit; hij sprak er niet van, hij kon niet spreken. Welnu, daar behoefden ook waarlijk geen wenschen of woorden meer bij. "'t Is zoo prachtig mijn beste hartelijke man!" zegt Eva weder. "We zijn ook al vroeg aan 't werk geweest mijn jarig wijfje; maar je hadt eigenlijk nog niets mogen zien."
Gij hadt daarbij behooren te denken, dat wij de godin der overwinning uit Parijs moeten terug gaan halen." "Ja, maar...." zegt Witt. "Maar, dat is dan toch...." zegt de molenaar. De raadsheer liet hen echter niet aan 't woord komen, en wendde zich dus tot den molenaar: "Nu vraag ik u, molenaar Voss, als gij dezen molen zoo aanziet, wat denkt gij daarbij?"
»Het fregat," antwoordde hij, »is de R , zooals gij geraden hebt. Wij behooren tot het station aan de Kaap. Ik ben eerste officier en hier met bevordering heengezonden voor de Rochefort-geschiedenis." »Dat is toch hard," zeide ik, »dat gij zoo lang hebt moeten wachten op iets wat gij zoo eerlijk verdiend hadt; maar kom, wij hebben druk werk.
Haar grootmoeder keek Elsje met welgevallen aan, zooals ze thans voor haar stond met wangen rood van de koude en oogen, nog schitterend van het genot, dat de mooie wandeling haar had bezorgd. "O grootmoeder, wat is het heerlijk buiten!" zei ze, de mand op de tafel zettend. "Ik wou dat u het ook allemaal eens gezien hadt!
Indien gij hadt gemeend, dat uw zoon nog te jong was om mijn echtgenoot te zijn, dan hadt gij dat moeten zeggen en ik zou negen jaar in het paleis van mijn vader hebben gewacht maar zelfs dan zou ik zeker niet gemaakt hebben, dat gij van schaamte zoudt moeten blozen voor uw eigen edelen in Zablak.
Ik ben nu zes jaar lid van de Tweede Kamer, en ik heb het dagelijks ondervonden. Waarom halen sommige menschen hun schouders op over de leden der liberale partij, meneer de Witt?" »Doen ze dat wezenlijk?" »Hoe lang ben je nu in Den Haag?" »Een jaar...." »Dan hadt je kunnen weten, dat sommige lui hun schouders ophalen over de leden der liberale partij! En waarom doen ze dat?
"Hebt u zooveel haast, Mijnheer Iwan? Wat is dat jammer! Het is brandewijn, zooals men ze maar zelden vindt, en als u niet zooveel haast hadt, zoudt u dien eens op uw gemak kunnen proeven. Ik moet u zeggen, Mijnheer Iwan..." "Heb je het geld klaar?" "Ik heb het klaar, Mijnheer Iwan. Toch blijft het een harde zaak voor zulke arme menschen als wij..."
En als de studie der wetten u liever is dan de vrouw, hadt gij haar niet moeten nemen, hoewel het aan mij nooit scheen, dat gij een rechter waart, maar veeleer een stadsomroeper van heilige dagen en feesten, zoo goed kende gij die evenals de vastendagen en de vigiliëen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek