Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 september 2025
Toen hij evenwel Mars ontwaarde, begreep hij dat zijn leven gevaar liep. En inderdaad, de mesties wierp zich op hem en greep hem, in weerwil van den tegenstand van hen, die den Spanjaard bewaakten, met ijzeren vuist bij de keel. Nog een oogenblik, dan zou de aterling geworgd zijn, toen master James Burbank en zijn zoon Gilbert verschenen.
Een lange halfnaakte Arabier, een reus, sprong op dit oogenblik als een tijger op den luitenant toe en greep bliksemsnel de hand, die de revolver hield. Het schot ging af, doch zonder den kerel te raken, die een ponjaard ophief om zijn vijand te doorsteken. Gelukkig voor Frank had Dries het gevaar, waarin deze verkeerde, gezien.
"ik wist dat het niet waar was, ik wist het!" herhaalde hij en greep haar hand, die zijn haar liefkoosde, en drukte ze aan zijn mond en begon ze te kussen. Intusschen was Wassili Lukitsch gekomen.
Dan begon hij te dreelen op dezelfde plaats en hij greep met zijne andere hand heuren arm die naast hem neerhing en hield de woorden in waaraan hij bezig was om het meisje in de oogen te kijken. Ze monkelde en greep ook met hare vingers en duwde hem ferm den arm. Dan liet hij haar los. Hun dingen was gezeid zonder dat ze een woord gesproken hadden.
Marcel begon zichtbare teekenen van zinsverbijstering te geven en Rodolphe lachte als het parterre van het Théâtre Français bij de eerste opvoering van "Johanna van Vlaanderen". Plotseling en zonder eenige omzichtigheid greep Rodolphe met volle handen in zijn zakken en begonnen de daalders een fabelachtigen steeple chase.
Hup, vloog ze 't bed uit, greep Nel de spons uit de handen, doopte die één, twéé, drie in de lampetkan. En vóór Nel nog iets had kunnen doen, daar droop haar geheele gezicht. Toen begon een wilde jacht om de tafel, over bedden en stoelen, dat hooren en zien je verging. Midden in die dolle jacht zat rechtop in haar bed kleine Leni in de handen te klappen en mee te zingen.
Met dof doordreunende klank sloeg de klok van den Kruistoren elf, toen Veronica doornat voor het huis der oude stond. „Ha, lief kind, lief kind, zijt gij daar al! wacht even, wacht maar even!” klonk het van boven en dadelijk daarna stond de oude, beladen met een korf en van haar kater vergezeld, voor de deur. „Nu zullen wij dus heengaan om te beginnen en te volvoeren, wat geschieden moet en vrucht draagt in den nacht, die het werk gunstig gezind is;” dit zeggende greep de oude met kille hand de rillende Veronica, die zij den zwaren korf te dragen gaf, terwijl zij zelf een ketel, een drievoet en een spade opnam.
Nu kwam Burchard met zijne bloeddorstige vrienden terug in de kapelle. Isaac Van Reninghe herkende des graven schatmeester. Hij sprong op hem toe, rukte hem, onder het bulderen van schromelijke vermaledijdingen, de kappe van het hoofd, greep hem bij het haar en sleepte hem over den vloer, om hem buiten de kerk te gaan vermoorden.
Hij greep en tastte en sloeg naar de zwarte mannen en zonder zijn peerd los te laten, sleurde en gooide hij blindelings met de ééne vrije hand, dat 't al scheurde en kraakte waar hij aankwam.
Liggend op 't ijs, de armen gestrekt over de bijt, greep Eleazar. Maar 't vischje in laatste herleving, schoot uit z'n hand, duikend onder het ijs. "Wat 'n sekreet om zich dood te houe", zei Jan en trapplend van kou, herhaalde-die: "ik ga d'r vandeur, zeg". "Goed", zei Eleazar, mat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek