Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 mei 2025


De ingenieur stapte er het eerst in, greep het touw en overtuigde zich dat het inderdaad doorgesleten was door het onophoudelijk schuiven langs de rotsen. "Dat kan men toch," fluisterde de reporter hem in, "een inderdaad merkwaardige gebeurtenis noemen." "Een merkwaardige gebeurtenis!" antwoordde Cyrus Smith. Merkwaardig of niet, het was een zeer gelukkige gebeurtenis.

Dit dolkje houden zij in de rechterhand, met twee vingers aan weerskanten van de greep, en den duim vrij, om den halm, dien zij met de linkerhand omvatten, tegen het lemmet aan te drukken. Zóó, alsof zij een ruiker zochten, die zij bloem voor bloem garen en bijeenhouden in den gebogen linkerarm, gaan zij langzaam door het veld.

En ylings ... de stoet nam haar meê, En droeg haar ... o hemel ... Femke ... Femke! Femke, Femke! riep Wouter in den slaap, en greep naar de verschyning, die in een wolk van kousen, sokken, onderbroeken, hemden en halsboordjes, op weg was naar de maan ...

Gascoigne en Rustig betaalden nu hun rekening en wilden vertrekken, maar de schipper gaf hun te kennen, dat hij klinkende munt wilde zien eer hij hen aan boord liet. Jack raakte daarover zoo verbolgen, dat hij een handvol dubloenen uit zijn zak greep en er den schipper twee van toewierp met de vraag of dat genoeg was.

Zijn bloed was over hen gekomen! En terwijl zij elkander aanstaarden begon de grond te beven. Een ieder greep zijn buurman aan om staande te blijven. In een oogwenk was de duisternis verdwenen en kwam de zon weder te voorschijn.

Het was alsof zij een slag op haar borst kreeg, die haar hart deed stilstaan. Zij greep den dokter hard bij den arm en haar oogen dwaalden angstig van hem naar oom Frans en van oom Frans weer naar den dokter. "En dus?" fluisterde zij nauw hoorbaar. "Dus sterft hij?" De dokter wendde zich onwillekeurig af om haar oogen te ontwijken.

»Ik noem mij met den meesten eerbied en hartelijke liefde, uwe u liefhebbende zoon: »Gilbert Burbank." Toen hij met lezen ophield, legde James Burbank den brief op tafel neder. Zijn echtgenoote greep het papier en bracht het aan de lippen. Daarna volgde de kleine Dy, die een klinkenden zoen op de handteekening van haren broeder drukte. »Brave kerel!" zei Eduard Carrol.

Hij zou hem dan zoo laat mogelijk wakker maken, omdat hij alleen maar tijd zou hebben om in vliegende vaart naar school te ijlen. Toen de volheid der tijden gekomen was, greep het belangwekkende feit plaats. Om acht uren in den avond was het schoollokaal schitterend verlicht en met kransen en festoenen van bloemen en loofwerk versierd.

Er ging een plotselinge lichtstraal door zijn ziel hij greep haar hand. »Stil," zeide ze, »Grootvader vervult voor mij de plaats van mijn vader, en ik doe niets zonder zijn toestemming." De plotselinge lichtstraal verbleekte in Marling's ziel. »En als uw grootvader geen toestemming geeft, Lena?"

Er zijn er altijd wel enkele onder de malcontenten die, niettegenstaande alle tegenstribbelen, ten slotte toch eigenlijk wel geholpen willen worden om los te komen uit den greep van den wildeman.

Woord Van De Dag

vuistdreigend

Anderen Op Zoek