Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 mei 2025


Dorus wist niet wat hij antwoorden moest, toen de dokter hem vroeg: "Heb je lust om te studeeren voor musicus? Wil je van Carlo vandaan?" De knaap stond sprakeloos van vreugdevolle, dankbare verbazing, keek met groote verwonderde oogen dokter Abels aan, greep eensklaps zijn handen, kuste die en stotterde : "Ik kan niets meer zeggen, meneer!"

Toen hij ouder was geworden, greep hij de eerste de beste gelegenheid aan, om in het publiek te spreken.

Zij zag naar ons; ik heb haar gelaat in het gaslicht gezien en ik kan er mij niet in vergissen." Geoffrey greep hem bij den arm. "Waar is zij?" vroeg hij; "en hoe zag zij er uit?" "Zooeven stond zij daar," antwoordde hij, naar den pilaar wijzende, "maar nu heb ik haar uit het oog verloren ik geloof dat zij den kant van het station op is gegaan, maar dat kan ik niet zien.

De tusschenkomst van onze zijde zou den man niet hebben kunnen redden, zoo snel ging alles in zijn werk, maar toen de vrouw kogel na kogel in het ineenkrimpende lichaam van Milverton joeg, stond ik op 't punt te voorschijn te springen, had ik niet den kouden, vasten greep van Holmes om mijn pols gevoeld.

Als hij leeft, kan ik van nu af een dief van hem maken en als als « zei de Jood, dichter naar den ander toeschuivend »'t is niet waarschijnlijk hoor maar als 't allemaal kwaad wil en hij is dood« »Dan is 't mijn schuld nietviel de ander met verschrikt gezicht in, terwijl hij den Jood met bevende handen bij den arm greep. »Denk daarom, Fagin, 't is mijn schuld niet.

Maar niet dezelfde gedachten bezielen ons wanneer wij in onze herinneringen de een of andere gebeurtenis herdenken, als op het oogenblik, toen deze plaats greep. In hetgeen hij mij toen zeide, stonden twee dingen mij slechts duidelijk voor oogen: Onze scheiding. En de padrone.

Een oogenblik slechts, toen ging zij ijlings naar Tirza terug. Kind, Tirza! dat is mijn zoon, uw broeder! fluisterde zij zacht, greep hare dochter bij de hand en vervolgde: Laat ons hem samen aanschouwen, even slechts, en dan, o God, help dan uwe dienstmaagden! Onhoorbaar staken zij de straat over. Toen zij vlak bij hem waren gekomen, bleven zij staan.

Elsje keek haar aan, met zulk een vreemde, onzekere uitdrukking in de oogen, zoo geheel alsof zij niet begreep wat haar gezegd was, dat grootmama zachtjes herhaalde: "Zij is dood, Elsje." "Neen, neen!" riep het arme kind nu, terwijl ze met een woeste beweging de beide handen der oude dame greep, "dat kan niet, dat kan niet! Dat bericht is verkeerd, zoo ziek was grootmoeder niet!

Ik heb verlof van mijne moeder en van mijne meesteresse, om met u te blijven zoolang ik u nuttig kan zijn. Laat Bavo op zijne school; anders zou hij geene prijzen kunnen behalen. Het ware voor hem, voor u en voor zijnen zieken vader een nieuw en groot verdriet." En zonder een antwoord af te wachten, schikte zij de stoelen, die in wanorde geraakt waren, en greep eenen bezem om de kamer te keeren.

Toen gilde de vrouw nog erger en greep een mes, dat op de tafel lag, en hoorde niet dat al de kinderen schreiden, maar lee kleine Lotte haastig in een houten wiegje, en vloog toen naar de deur, en zoo de straat op.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek