Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Eenige minuten bleef ik stom van schrik zitten. Daarna greep ik den pook en ging naar beneden. Toen ik deze kamer opende, vond ik het raam wijd open en dadelijk bespeurde ik, dat de buste van den schoorsteenmantel was verdwenen. Waarom een inbreker dat ding zou meenemen, gaat mijn begrip te boven, want het was slechts een buste van gips, die geen bijzondere waarde had.
Het was een wapen van groote schoonheid; de greep was van het zuiverste goud, bezet met flonkerende edelgesteenten en de kling was van het beste staal, sterk en veerkrachtig en glinsterend als zilver. In het goud van den greep waren letters gegrift in eene vreemde taal en langs den rand stond de naam van het zwaard te lezen: Excalibur.
Een hart, zig van zyne troep hebbende afgezonderd, liep den weg op; deeze vrouw greep hem aan een agterpoot, in het midden van zynen loop; maar hem niet kunnende doen stil staan, liet zy zig een zeer groot einde van den weg voortslepen, en raakte haaren buit niet kwyt, dan na het bekomen van eene zwaare wonde. De post van de Hoop verschafte toen een aangenaam verblyf.
Paul sprong op, als door den waanzin overmeesterd, Onstuimig stormde hij naar de verdieping boven, Waar zijn zuster op haar matten sliep Met het gouden mes onder haar kussen. Snel greep hij het gouden mes, en trok het Hij trok het nijgend uit de zilveren scheede; En zie, 't was vochtig van het bloed, 't Was rood en met geronnen bloed bedekt!
"Je zult weten," zeide zij, "dat op hetzelfde oogenblik dat de operatie plaats greep, het mij was of ik een stem hoorde vragen: "Als één van beiden sterven moet hij of het kind wien kies je dan?" En toen koos ik het kind. Dat is juist het vreeselijke, dat ik overtuigd ben, dat ieder maal dat mij de keus gelaten wordt, dat ik dan het kind zou willen houden."
Met eens greep hij hem aan zijn arm, trok hem naar de kant van het pad, en voor mijn vader iets kon zeggen, stak hij hem met z'n assagaai in zijn hart, zodat hij morsdood op de grond viel. Toen we dat zagen, barstten we in gehuil uit, maar de kapitein zei ons, dat als we aanhielden met schreeuwen, hij ons ook zou doodsteken.
Dit antwoord was niet opwekkend en het gesprek begon weder te kwijnen. Op eens greep Tom zijn kameraad bij den arm en zeide: "St!" "Wat is er, Tom?" En de twee klemden zich met kloppende harten aan elkaar vast. "St! Daar is het weer. Hoor je het niet?" "Wat?" "Daar, hoor je het nu?" "O hemel, Tom, daar komen zij. Wat zullen wij doen!" "Dat weet ik niet. Denk je, dat ze ons zullen zien?"
Ik boog deemoedig het hoofd en zeide: Dat staat dan zeker wel in het boek des levens geschreven. Beiden barstten in lachen uit. Zeg eens Bibar, de kerel weet zelf niet hoe sterk hij is, zeide Sandar. Deze keek mij echter wantrouwend van het hoofd tot de voeten aan en hernam: Dat is niet alleen reuzenkracht, maar ook oefening. Deze greep doet men hem slechts na langdurige oefening na.
Cyprianus meende toen in het duister eene gedaante te onderscheiden, die minder hoog en meer ineengedrongen was dan die der ossen en die al dat spektakel veroorzaakte. Zonder zich recht rekenschap te geven, wat die gedaante eigenlijk was, greep Cyprianus eene zweep, die voor de hand lag, en schreed voorzichtig naar de plek, waar de ossen gestald waren.
Ik ontmoette een troep soldaten, die zich vergenoegden met mijn oud paspoort ernstig in te kijken, en bevond mij eindelijk tot mijne niet geringe vreugde in de stad. In dit geval verliet een troep mannen, die aan Rosas gehecht waren en een afkeer hadden van den Gouverneur Balcarce, ten getale van 70 de stad en onder de kreet van: "Rosas!" greep het geheele land naar de wapenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek