Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
We wisten ook precies, waar meneer Beekman woonde, en ik weet het nog. Maar de ander woonde »ergens". Eigenlijk dacht niemand er aan, of hij woonde. Hij verscheen en verdween. Zijn kleine, glimlachende medewerker verscheen en bleef, bleef ook als hij weg was. Van meneer S. wist ik niets geen kwaad, o neen, gansch niet. Hij was stellig een brave man, maar hij bleef buiten de kindersfeer.
»En gij, Joël?" ging Ole Kamp met vragen voort. »En gij, die ik mijn besten vriend noem?" »Ik?.... Wel, ik heb dat zeer goed en reeds sedert lang bemerkt," antwoordde Hulda's broeder. »Welnu," hernam de verliefde zeeman, vroolijk glimlachende, »ronduit gesproken, dan hadt gij beiden mij wel kunnen waarschuwen. Want, waarlijk, ik wist het niet."
"Ik kom, ik kom, Nox," antwoordde de hovenier, het teeken des kruises makende, zoohaast hij den hond zag wegloopen. "Indien er een duivel op Wildenborg is, dan is het zeker die zonderlinge hond," mompelde de jongeling glimlachende. "Het is zoo, gij hebt het geraden," bevestigde de oude man. "Hoe? gij gelooft, Jakob?" "Het is de dienaar van uwen oom, zijn Mistoffel, de duivel zelf.
Van haar moest geen sprake zijn, maar de hoest bleef haar plagen .... zij kon niet verder gaan. »'t Is waar!" zei eindelijk de predikant. »Ik denk er dagelijks over. Dokter Santman komt er altijd op terug. En het zou zoo goed zijn voor mijn lieve Letje!" André knikte zijne oudste zuster bemoedigend toe. Vroolijk glimlachende, hernam hij: »Ik weet er raad op, papa!
Hij is zeker niet ouder, jong en vol kracht als hij is. Is hij dezelfde, die eens de gierige dominé van Bro worden zal. Hij! die glimlachende jongeling? Soms suist het in zijn ooren. Zouden 't boden van een donkere toekomst zijn? Maar de ellende der armen, de vloek der bedrogenen, de schimpscheuten der verachting, de spotliederen, de hoon, dat alles bestaat nog niet voor hem.
De knaap hief zijn handen naar de glimlachende kinderen op; daar liep het varken met hem weg, weg door de openstaande voorzaal. «Dank zij je toegebracht, lief beest!» zei de kleine jongen en liefkoosde het metalen varken, dat de trappen met hem afliep.
Maar als zij verstandig zijn, laten zij mij met rust, want ik laat niet met mij dollen! Dat heb ik gehoord! hernam hij, veelbeteekenend glimlachende. U en de uwen kan geen kogel treffen. Dat is nog niet alles. Ja, en de kogels kaatsten terug op dengene die ze heeft afgeschoten.
Zij staan op de stoep voor het hoofdgebouw, ongewapend en glimlachende, als de eerste schreeuwende bende aankomt. En het volk blijft staan voor die kleine schaar rustige mannen.
"Wat is een Godsdienst," antwoordde Falckestein, "welke leert, dat het doel de middelen wettigt? Mag men het kwade doen, opdat het goede daaruit voortkome? Zegt Paulus niet...." "Gij gaat argumenteeren," hernam Velasco, glimlachende: "ik weet, dit is de gewoonte der Protestanten, altijd met den Bijbel in de weer te zijn en met teksten te schermen.
Hij ging naar de deur.... Annie keek niet naar hem om.... Hij voelde de heele zaal eerst nog om zich heen, toen achter zich, dwazelen, rumoeren; het licht was rossig en fel; hij zag geen mensch, alleen een paar roode hoofden in wazigheid. Gelukkig ging niemand mee in de gang. Een kelner vroeg met glimlachende strijkage of hij mijnheer aan zijn jas zou helpen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek