Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
»Ja, maar ten laatste sterft zij den hongerdood, dat kan niet anders." »Dat zou ik niet denken, maar in elk geval: dát gevaar loopt de mijne nog niet. Gij weet wel beter, vader! Gij weet wel, dat Frits het zóó slecht niet met mij maakt," hernam zij met eene poging tot glimlachen, die wel iets gedwongens had. »Ik zie niet hoe hij het slechter zou kunnen maken!
Maar zooals zij nu zijn, met oogen om te zien, ooren om te hooren en tongen om te spreken, en geen andere belangen dan de onze om hun geest bezig te houden en met de wraaknemende uitvallen, volgende op het gedwongen stilzwijgen van hen die niet mogen "tegenspreken"; met dit opmerkzame en oververtellend leger, gehuisvest in den schoot der familie, moeten wij toch bitter glimlachen over ons dwaas ideaal van "het vrij zijn te huis."
Mathilde had iets duivelachtigs in den reuzenlach dier vrouwen gezien en zij wilde dat Jozef naar háar kijken zoû en zij probeerde te glimlachen met een liefde zoo groot, dat zij triomfeerde en Jozef naar haar toe kwam. En zij glimlachte werkelijk, want zij zag hem weêr vlak voor haar, en zij kwam tot bezinning. Haar nare gedachten gingen wech.
Als een jammerlijke verschijning, die in elken gelaatstrek schuld verraadt, zit hij daar, en juffrouw Juttner tegenover hem denkt: "Hij krijgt er wat van! Hij krijgt er wat van!" Ook haar is een rilling door de leden gevaren, maar zij houdt zich goed en tracht zelfs te glimlachen. Intusschen heeft Strijkman zijn zelfbeheersching teruggekregen.
Gij zoudt de goudkoorts krijgen! Heeft die doode, dien gij begraven hebt, U niet de ijdelheid der aardsche dingen geleerd?" "Dat is alles waar," antwoordde Joe, "maar goud! mijnheer Kennedy, zult gij mij niet helpen om wat van deze millioenen op te rapen?" "Wat zouden wij daarmee doen, mijn arme Joe?" zeide de jager, die niet kon nalaten te glimlachen.
En Kees Ploeger praat van die rare kerels die 'm op den slechten weg brachten. Maar toen waren we in de dagen onzer dwaasheid, de uitverkorenen Gods, ja God zelf. Verstandig zijn we nu, alweer behalve Bavink en we kijken mekaar aan en glimlachen en ik zeg tegen Hoyer: "we zijn er niet op vooruit gegaan."
Toen er geen twijfel meer bestond, dat hij rijk was, groetten hem de lieden uit de groote wereld van M. sur M., en in de stad noemde men hem: Mijnheer Madeleine; zijn werklieden en de kinderen gingen voort hem "vader Madeleine" te noemen, en dat deed hem het vriendelijkst glimlachen. Naarmate hij hooger klom, regende het uitnoodigingen voor hem. De "maatschappij" eischte hem.
"Een half pond tabak!" antwoordde Pencroff ernstig, "en niets zou dan aan mijn geluk ontbroken hebben!" Zij konden niet nalaten over deze opmerking van den matroos te glimlachen. De kolonisten oordeelden het thans noodzakelijker dan ooit om het eiland te gaan onderzoeken. Zij besloten dus den anderen morgen hiermede een aanvang te maken.
De arme knaap was te beangst om zelfs te kunnen glimlachen, doch de oude man lachte luid en vroolijk, schudde Huck door elkander en eindigde met te zeggen, dat zulk een lach goud waard was, omdat deze het geld voor den dokter in den zak hielp houden. Toen voegde hij er bij: "Arme jongen, je ziet er bleek en vermoeid uit. Je bent niet wel. Geen wonder dat je hersenen wat verward zijn.
Men zag alleen haar lief gezicht; zij was bekoorlijk met haar nog ongekapt haar, en haar oogleden waren nog gezwollen van den slaap; zij maakte de beweging van een vogeltje, dat zijn kopje uit het nestje steekt, zag eerst haar man, toen Jean Valjean aan en riep hun lachend toe alsof men een roosje zag glimlachen: "Ik wil wedden, dat ge politiseert, in plaats van bij mij te komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek